ZAMANI GELECEK.
Bazen hayat mutlu sonlarla bitmiyor
Kum taneleri arasından tane tane düşen zaman
Kalbimizin acı sesleri ardı ardına dindirmiyor
İçimize yuvarladığımız o karanlığın hissini
Boğazımızda düğümlenen sözlüklerle kaplıyor
Akıl ve mantık kalple olan savaşlarında mağlup olduğunda
Gözyaşları tek tek teslim olmaya başlıyor
Safları bozulan o sert eller soğukta kalmış bir çiçek gibi titriyor
Ve yüreğimizde yankılanan çığlıklar kulaklarımızda yankılanıyor
O boğuk ruhun ilacı samimi bir sarılış olabilecekken
Çoktan acı ve yalnızlık bir vücut olup soğuk bedenimize sarılıyor
Bu satırların içinde bile gizlenen o güçlü durma hissi
Sadece gözyaşları arasında akıp gidiyor
Ayakta duramayacak kadar güçsüz hissedecek belki yüreğin
Ama bir okyanus gibi derin olan gözlerin
Sadece ruhunu yansıtamayacak güzel olduğunu anla
Ve ait olduğu ruha değeceği zamana kadar sözlerin
Bekle ve göm sözcükleri yüreğine
Belki canını kızgın bir demirin kıvılcımları gibi parça parça delse de
Her zaman bekle zamanı gelecek elbette.