Sevgili dostlar, hayatın karmaşasında, insan ilişkilerinde, sadakat, egolar ve kişisel mutluluk gibi kavramlar arasında kaybolmuş gibi hissedebiliriz. Ancak, ben bu saatten sonra, kendi iç dünyamda sağlam bir duruş sergilemeye karar verdim. Biliyorum ki, hayat geçici ve bizler de bu geçici hayatta belli bir süre misafiriz. Bu nedenle, kendimi üzmemeye, başkalarının yükünü omuzlamaktan kaçınmaya ve kendi mutluluğumu ön planda tutmaya kararlıyım.

Sadakat, güçlü bir bağın, güvenin ve bağlılığın göstergesidir. Ancak, ben artık bu sadakati kontrol etmenin mümkün olmadığını anlıyorum. İnsanların kalplerini ve zihinlerini kontrol edemezsin; bu, yalnızca onların iradesine bağlıdır. Sadakat, bir kişinin kendi seçimidir ve bunu zorla elde etmek, sağlıklı bir ilişkiyi mümkün kılmaz. Kendi içsel huzurum, başkalarının sadakatini sorgulamakla tehdit altında kalamaz.

İlişkilerdeki ego, çoğu zaman çatışmaların ve sorunların temel kaynağıdır. Birinin egosuna çanak tutmak, onları güçlendirmek ve kendimi küçük düşürmek demektir. Bunu artık kabul edemem. İstemediğim bir şeyi sırf başkalarını kırmamak adına kabullenmek, beni yıpratır. Kimsenin mutluluğu, benim mutsuzluğumdan daha değerli olamaz. Bu duygular, sadece geçici bir rahatlama sağlar, ama uzun vadede içsel huzurumu kaybettirir.

Kimi insanlar, benim kararlılığım karşısında kırılabilir, hatta tavır alabilir. Bunun bilincindeyim. Ancak, bu durum beni üzüyor olsa da, zamanla unutabileceğimi biliyorum. Hayatın akışı içinde, her şey geçici ve bu geçicilik, hislerimizi ve ilişkilerimizi de etkiliyor. Kırılma anlarında, belki de en önemli olan, kendi içsel huzurumuzu korumak ve bu süreçten dersler çıkarmaktır.

Kendime verdiğim bir söz var: Üzülmemek. Bunu hayatımın merkezine koymuş durumdayım. Kendimi üzmemeye kararlı bir birey oldum artık. Kendi mutluluğum, başkalarının kararları veya hisleri ile tehdit altında olamaz. Duygusal olarak bağımsız bir yaşam sürmeyi öğreniyorum. Bu, bencil bir yaklaşım değil; aksine, kendime duyduğum saygının bir ifadesidir.

Hayatımda önemli olan duygusal bağlar, beni büyütmeli ve geliştirmeli, yoksa beni kısıtlayan, hapsetmeye çalışan birer zincir olmamalıdır. İlişkilerde özgürlük, gerçek mutluluğun anahtarıdır. İnsanlar, özgürce sevgi ve saygı gösterdiklerinde, kalpten bağlılık oluşur. Ben de bu bağların, sadece içten gelen bir bağlılıkla kurulması gerektiğini biliyorum. Eğer bir ilişki beni zorluyorsa, o ilişkiyi gözden geçirmeliyim.

Hayatımda önceliğim kendim ve kendi iç huzurum. İlişkilerde samimiyet, güven ve sevgi esas olmalıdır. Sadakat, zorlama ile değil, karşılıklı bağlılık ile gelir. İnsanlar kırılabilir; bu onların seçimi. Ancak ben, kendimi üzmemeye kararlıyım. Her ne olursa olsun, hayatı dolu dolu yaşamak ve özgürce sevmek istiyorum.

Dostlar, unutmamalıyız ki, hayat kısa ve bizler geçiciyiz. Bu yüzden, kendimizi üzmemek, başkalarının egoları ve bağlılıkları üzerine kurulu ilişkilerde kaybolmamak en önemli görevimiz olmalıdır. Kendimize verdiğimiz bu sözler, yaşam yolculuğumuzda bize ışık tutacak ve içsel huzurumuzu sağlayacaktır.

Kendinize iyi bakın Selam ve muhabbetlerimle...

Bahadır Hataylı/02.10.2024/Sancaktepe/İST