Bir yıl 365 gün 6 saat. Bu 6 saatler ne mi oluyor? 6x4=24 saat (1 gün). 4 yılda bir 1 gün olarak Şubat ayına ekleniyor. Kalan 3 yılda 28 çeken Şubat ayı, 4 yılda bir 29 çekiyor. Buna da ARTIK YIL deniyor. Ben bu “6 saatleri” çok seviyorum. Sebebi?
SESSİZ SİNEMA
Siz hiç birisi ya da birileriyle yaşadığınız mekanda, 365 gün sessiz sinema oynadınız mı? Konuştuğunuz, iki laf ettiğiniz, tartıştığınız zamanın bir yılda artı ve eksisiyle sadece 6 saat olsa ne yapardınız?
Bunu 100 kişiden 99’unun anlayamayacağını, anladıklarını sandıklarında da saçlarını yolma noktasına geleceklerini düşünüyorum. Bu duruma maruz kalan biri var mıdır diye arar….ken, BULDUM….!
O BENİM.
Evet ben, 12 ay, 52 hafta, 365 gün, 8765 saat, 525.948 dakika evde hep sessiz sinema oynuyorum. Diğer yarım, sol yanımla, neredeyse bütün bir yıl boyunca 6 saat belki biraz daha fazla konuşabiliyorum.
İki gözüm var ama, her gün eve gelmesini dört gözle bekliyorum. Ama O eve geldiğinde ben yokum diyor, ya da öyle demek istiyor.
ALIŞTIM ARTIK
Ya da kendimi öyle kandırıyorum. Onun yerine ben de yazıyorum, çiziyorum. Bu yüzden onlarca makale, şiir yazdım. Otuza yakın da tablom var.
O varken de, yok iken de ben sessizliğimin sesini dinliyorum. Bazen de kendi kendime konuşuyorum. Sonra da “Oğlum sen kafayı yedin” diyorum. Ama yine de Allah’ın bana verdiği bu hediye için her şeye katlanıyor, şükrediyorum.
Bu hayattaki en büyüm arzum; O’nun bensiz de payansız mefahir olması.