Sevmek birbirine değil, birlikte aynı noktaya bakmaktır. exupery
yasinnumanylmz
yasinnumanylmz

Evde Çocuk Kaldı!

Yorum

Evde Çocuk Kaldı!

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

409

Okunma

Evde Çocuk Kaldı!


Ben şehir dışındayım. Doğdun yer değil doyduğun yer hesabı evden uzakta. Ama her akşam konuşurum bizimkilerle. O gün ne yaptıysam ne yapmadıysam, sağdan soldan, eften püften. Onları yanındaymış gibi hissetmek için. Yoksa ne anlattığımızın bir önemi yok.
Bu akşamın konusu Yalçın’dı.
Kardeşim müzisyen. Konservatuvar öğrencisi. Arkadaşları da kendi gibi yetenekli çocuklar. Okul çıkışı, arkadaşlarıyla müdavimi oldukları mekânda buluşur; çalıp, söylerler. Çıkış saatleri biri, ikiyi bulduğunda da üniversiteye yakın oturan arkadaşlarında kalırlar.
Yalçın evi otel gibi kullanmaya başlamış. Yatmadan yatmaya, üst baş değiştirmeye geliyormuş. Annemde zamanla Yalçın’ın yokluğuna alışmış.
Yan komşumuz Hülya teyzenin tahlil vermesi gerekiyormuş. Annemi arayıp arkadaş olmasını istemiş. Annem de hazırlanıp çıkmış. Sağlık ocağına varmalarına az bir şey kala annemin telefonu çalmış. Arayan Yalçın. Açmış telefonu.
-Efendim oğlum?
-Sen benim üstüme kapıyı mı kilitledin kadın? Benim çarşıda toplantım var. Ben şimdi nasıl yetişeceğim. Annem:
-Sen evde miydin?
-Ne sandın!
Meğer Yalçın evdeymiş. Annem de kardeşimin evde oluşuna alışık olmadığından kapıyı kilitlemiş.
Annem, Hülya teyzeyi sağlık ocağına bırakıp eve koşmuş. Yolda aklına komşular gelmiş. Yalçın’ı arayıp balkona çıkmasını, anahtarını aşağı atıp yardım istemesini söylemiş. Şunu da söyleyeyim, bizim kapının kilidinde sorun var. İçeriden anahtar deliği erimiş. Dışarıdan müdahale gerekiyor.
Yalçın balkona çıkmış kimseyi bulamamış. Kapıcının da o gün merdivenleri yıkayası tutmuş. Annem alt kattaki komşuyu arayıp eve çıkmasını rica etmiş. Komşu yukarı çıkıp kapıyı çalmış, ses yok. Meğer o sıra Yalçın banyoya girmiş. Bu girişim de sonuçsuz kalmış.
Ben ocakta çayı demlerken, annem telefonun diğer ucunda bu sabahı gülerek anlattı. Anlattı da, insanın aklı kötüye uğramadan edemiyor. Ya deprem olsaydı, ya yangın çıksaydı. Aksilik o ya bizim balkonlarda demir var. Kafes gibi. Gencecik adam o hengamede evden çıkamasaydı.
Anneme kilidi değiştirmesini söyledim. Dört yüz, beş yüz, bin! Fark etmez. Bir cana paha biçilebilir mi? Annem de hak verdi. Anahtarcıya gideceğini söyledi. Hem kendi değiştiremese de kapıcıdan yardım ister.


---SON---
--------------------------------------------
Yasin Numan Yılmaz

Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Evde çocuk kaldı! Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Evde çocuk kaldı! yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Evde Çocuk Kaldı! yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL