0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
283
Okunma
Cemil 25 yaşlarında bir muavindi. Askerden geldikten kısa bir süre sonra bu işe başlamıştı. Aslında amacı harçlığını çıkarmaktı ama bir başladı ve bırakamadı. İlk zamanlar her gece işi bırakmanın hayalini kuruyordu. Oysa şimdi hayal bile kurmuyordu. Hayal kurduğu günler bazen aklına geliyordu. Öyle zamanlarda yüzünde buruk bir gülümseme belirirdi. Cemil’in o yüzünü kimse görmemiştir ama çünkü o insanların içinde hep güler yüzlü olurdu. Oysa yalnız kaldığında yüzü hiç gülmezdi.
Şimdilik bu kadar.
