1873 yılı Osmanlı İmparatorluğu döneminde Padişah Abdülmecid Han emriyle Ahlat Mektebi Rüştüye’si açılmış, Rus İşgaline kadar eğitime devam etmiş, seferberlik dönüşü medrese, 1928 yılında ilkokul olarak eğitime devam etmiştir.

Ergezen mektebi ben ve çocuklarım dahil binlerce öğrenci mezun etmiş, birçok bürokrasi ve siyasetçi yetiştirmiş, gerek ülkemizin gerekse dünyada sayısız meslek grupları, ve iş adamlarına eğitim hayatlarında ilk kapılarını açmıştır. Bu güzel okulumuzda ben ve eşim dahil bir çok yönetici ve eğitimci görev yapmıştır.
Ergezen okulunda uzun yıllar öğretmen ve idarecilik yapan ve Ahlat’a iz bırakan hemşerilerimizden birisi de; kıymetli büyüğümüz Mahmut Çiçekçioğlu’dur.

Mahmut Çiçekçioğlu gerek eğitim ruhu, kişiliği, memleket sevdası, disiplini ile Ergezen okulu ve Ahlat’ta unutulmayan eğitimcilerimizden birisidir. 1946 yılındaki Milli Eğitim Bakanlığı tebliğler dergisinde Mahmut hocamızın üstün başarı belgesi ile ödüllendirildiğini öğreniyoruz. Ahlat’ta bir çok sohbette Ergezen okul yılları anlatılır ve Mahmut Çiçekçioğlu ile ilgili anısı olmayan yoktur.

Mahmut Çiçekçioğlu 1915 yılında dünyaya gelmiş, Erkizan Mahallesi, Yibo üzerinde, Kalender sokak, Ahlat mimarisine uygun iki katlı taş binada yaşamına devam etmiş, 2000 yılında vefat etmiştir. Kabri Kalender Mezarlığındadır. Kalender dediğimiz mevki birçok Ahlat’a iz bırakan büyük insanlar, sanatçılar yetiştirmiştir. Kavalcı Recep, Ekrep Bayındır, Süleyman Gökalp, Tahsin Usta sadece bunlardan bir kaçıdır. Yine Kalender Mezarlığı benim annem ve babam olmak üzere birçok yakınımızın kabirlerinin olduğu yerdir.

Mahmut Çiçekçioğlu’ nun Ahlat kültürüne, eğimine ve okumaya verdiği önem ile çocuklarını yetiştirmiş, evini eğitim ve kültürel değere sahip bir haline getirmiştir. Vefatının ardından eşi ve çocukları da bu mirasa sahip çıkmış hatta kültürel değerleri daha da ileriye taşımış, yörede somut kültürel miras değerindeki birçok eşyayı toplamış, yok olmaktan kurtarmışlardır. Bunun için ciddi bir emek gerektiği takdire şayandır.

Mahmut Çiçekçioğlu’nun oğlu Musa Çiçekçioğlu babasından kalan iki katlı taş binayı yöreye has araç gereçlerle müzeye çevirmiş, Ahlat ve Ahlatlının ilgi ve beğenisine sunmuştur. Bunlarla yetinmeyen Musa Çiçekçioğlu birçok evlerde atıl durumunda olan yine yöreye has el sanatları, fotoğraf, tandır ve yemek araç gereçleri, yaşam, tarım malzemelerini kendi imkânlarıyla toparlamış, halkın beğeni ve takdirine sunmuştur. Ziyaretimiz esnasında hangi eşyayı kimden, aldığını tek tek zikretmiştir. Tam bir somut kültürel miras koleksiyoncusu olan Musa Çiçekçioğlu bunu yaşam düsturu haline getirmiş ve gelecek kuşaklara aktarmanın amacı ve hayali ile yeni şeyler katmanın heyecanını yaşamaktadır.

Ahlat’ın çok katlı beton binalara teslim olduğu günümüzde Musa Çiçekçioğlu ve aile efradı bu tarihi taş yapıya ve tarihi eşyalarla kültürel değerlere sahip çıkmanın mücadelesini vermektedirler. Taş bina, içindeki kıymetli eserleri ve önündeki Ahlat bağı ve meyve ağaçlarıyla bizlere meydan okumaktadır.

Bizleri bu güzel buram buram tarih kokan evde misafir edip, zaman ayırdığı için Sayın Musa Çiçekçioğlu’na çok teşekkür ediyorum. Evin her karışında Ahlat yöresine ait eşyalar ile en çok dikkatimi çeken her köşesinde dönemin yazar şairlerinin eserleri, kitaplar, tıklım tıklım kütüphaneler, mecbualar, gazeteler, sandık dolusu yazılmış, alınmış not kağıtları.

Alt kattaki giriş bölümünde, kıymetli hocamız Mahmut Çiçekçioğlu’nun bize hoş geldiniz der gibi keskin bakışlı şık giyimli bir fotoğrafı ile karşılaşıyoruz. Sonrasını kıymetli hemşehrimiz Musa Çiçekçioğlu nun anlatımı ve rehberliğinde dinleyelim, gezelim görelim. İyi seyirler sevgi ve saygılarımla

Birgül Otlu
20 temmuz 2024 Ahlat