DÜŞLE;
Yamaçlar eteğinde, bir eğreti kulübe.
Bir göz, bir pencere ve ahşap kapı menteşelere veda etmekte.
Yerde döşek, yanıbaşında cam bardak. Bir tek.Ve üstelik cam bardak yandan bir gedik kırık.
Ki; Gecelerce ve gecelerce adi bogazlıyan şarabının tortusu birikti, kırık bardagın kertisinde.
Ne yalan söyleyeyim size adamın sakalı karışıyordu, kurşuni karanlık düşlere.
Ben biliyorum. Karanlık bir arka sokaktı. Belki demiyorum kesin. Bir o, bir ölüm korkmazdı o sokaktan.
Bir sarı ,bir kör aydınlıktan geçmişti sokakcık, bir fahişenin olsun, buğulu kırık camları bile bakmazdı o sokağa.
Kıllı ve kirli bacaklarını artık hepten açıkta bırakan pantolonu ile daldı sokağa bir başından. sokakta bir koku.
Kükürt de, azot de. Ama kesin kesif bir sidik kokusu yayılıyordu geceye.
Ve sokağın bir başından bir karanlık gölge savuştu. Aydınlığa.
Sen, O, diğeri yani sırtında pijaması huzurlu beyaz evlerinde ve kanepelerinde uykuya dalan insanlar.
Bir çöp varilinin yanında, kıyısından birbirine karışan kan ve sidik kokusunu tanımazsınız. O tanıdı. Yere gildi. Taze, kırmızı kan hala sızmaktaydı. Ve adam can çekişiyordu. Koyu bir sidik, belki hala arka cebinde etiketi sökülmemiş marka kot panyolonunu ıslatmaktaydı.
Acele etti sakal. yerde yatan adam bağırsaklarını boşaltmadan. Şimdilik sadece kan ve sidik kokan pantolonu çekti bacaklarından. ....