Bitmeyen bir yolculuk benimki.Kendimi arıyorum,tek yaptığım bu.Beynimin gizli köşelerindeki anılar hortlayıp duruyor.Neden mi? Orada sevilmemiş,saçı okşanmamış bir kız var.Hayata küzmüş, evet onu buldum nihayet .Tam kırk dört yılımı aldı.Benimle oynadı hep,duygularıma sıcak rüzgarla giriş yaptı.Uyudum, uyudum ve uyudum.Bu içimdeki kız beni büyüledi.Eksikti bir yanı, tamamlamak istedi .Hep istedi,aldıkça daha çok istedi.Sevgi aradı,aşk aradı,intikam peşinde koştu,nefret etti .Kurnazca hamlelerle duygularımı ele geçirdi ve ben de gösterdiği yolda onunla birlikte yürümeye başladım, sonu olmayan bir yol olduğunu bile bile yürüdüm. Az sonra gelecek uçurumu başından beri biliyordum,oyun güzeldi.Her hamlede ayrı bir heyecen ve tutku vardı.Bir sevgi yansımasıydı, olataya takılan balık gibi bir şanstı.Aslında tam bir talihsizlikti, bile bile lades benimki. Yalancı bir güneş doğmuştu karşıda ve ben büyülenmiştim. Gölge diyeceğim artık içimdeki küçük kıza.Gölgem bana cesaret verdi,umut vaad etti.Her şey güzel olacak,yıllardır ruhumuz aç kaldı;artık doymanın zamanı gelmişti.Aslında benim ruhum aç değidi ,gölge yıllarca biriken yaşanmışlıkların etkisiyle iyice yorgun düşmüştü. Ağımıza ilk takılan nasibe nasıl hayır diyebilirdik. Beynimdeki işlenmemiş anılar gölgeyle birlikte yine nüksetmişti. Belli dönemlerdeki duygusal boşluklardan sızan gölge benimle oynuyordu.İntikam almak istiyordu.Kimden mi? Ruhumdaki yıllardır hapis olarak kaldığı odadan çıkıp, çektiği cezanın intikmını almalıydı.Aldı da iyi bir intikam aldı.Ancak intikamı benim beynimden aldı.Duygularımı bir silah olarak kullanırken,irademi sıfır noktasına getirdi.
Özgüven kaybı yaşattı bana. Kim olduğumu sorgulamaya başladım. Tatlı bir rüyayla başlayan bu serüven yüzünden kendimi ,benliğimi ve algılarımı kaybettim. Oyunun sonuna geldik. Rüyadan uyanmak istiyorum.Yolun sonunu görüyorum, az ilerisi uçurumdan ibaret. Kim kazandı şimdi? Gölge mi ,ben m? Ya da kurban olarak seçtiğimiz kişi mi kazandı? Ben biliyorum.Kimse kazanmadı. Uçurumun tam kıyısına düşüverdik. Yorgunuz artık ,halimiz kalmadı. Cephaneler tükendi, savaş bitti .Yalnız bir dakika ben kazanmak istiyorum. Tek bir merkezden yönetmek lazım gölgeyi, bir kumandayla sinyal göndermeli. Üç yıldır yoğun terapi süreçleri ile ,gölgeyi inceleyip duruyorum. En ince ayrıntıyı gözden kaçırmadan. Mantıksal süzgeçlerden geçiriyorum. Sorular ve cevaplar. Her gün yeni sonuçlar çıkıyor ve bir sonraki güne hazırlanıyorum. Her günüm ve her saatim duygularımın saplandığı o çukurdaki bataklıkta geçiyor.
Gerçek dünyadan çok uzakta yaşıyorum şimdi. Bir hipnoz halındeyim. Uyanmak için çabalamayı bırakmıyorum. Gölge beni terketmiyor. Onu da seviyorum ,kendimi de. Kurban olarak seçtiğim kişiden af diliyorum. Süreç devam ediyor. Bir kez daha gölgeye bakıyorum ve artık uyandır beni diyorum.