Asil,beyefendi, kibar, vatansever ve bir star kadar da yakışıklı olmak.
Canım babam tam olarak da böyleydin.
Çocukluğumda birlikte gittiğimiz Louis de Funes, Jerry Lewis filimlerini ,(herkesin pek hoşlanmadığı korku filmlerini sevmeyi de sana borçluyum.
Yeşil maskeli Phanthoma ve Western filmlerini hiç kaçırmazdık.Tüm western filmlerinin sonunda aynı cümleyi söylerdin” rejisör hariç herkes öldü”

Kukla tiyatrolarını, okuduğun masalları, işten gelmeni 4 gözle bekleyip kucağında Tontonla Şaban, Basri’yle Fatoşu okumanı dinlemeyi, ben okuldayken önceden çalışıp, satlerce sabırla x2+y2= diyerek matematik, trigonometri çalıştırmanı, sanata sevgini, beni resim, heykel kurslarına götürüp orada saatlerce beklemeni, beni güldürmek için yazdığın komik şiirleri, Ankara’da hafta sonları birlikte gittiğimiz senfoni orkestrası konserlerini (müziğin gürültüsüyle uyanıp zıplayan seyirciye nasıl gülmüştük) Zafer pasajında birlikte gezdiğimiz sahafları ve daha milyonlarca paylaştığımız harika anılarımızı pek çok özledim.
Evdeki kediler bile en çok seni severdi.Omzunda minnoşlarla dolaşırdın puuki puuki diyerek Kedileri sevme yöntemindi.
Sakin, sessiz çok dinleyip, az konuşan, her konuda derin bilgisi olan,aşırı sabırlı,sanatın her dalına hayranlık duyan rast geldikçe izlemeyi ve öğrenmeyi çok seven asil ve melek babam..
Belki de yaşadığım onca sıkıntıdan sonra hala dimdik ve sağlam yürümemi, bu güzel paylaşımlara borçluyum.Güzelleştirdiğin çocukluğum kadar aydınlık bir boyutta tekrar birlikte olana dek melekler yoldaşın olsun babacığım.
Babalar günün kutlu olsun.