Yolun bir köşesinde sevgi yatmaktadır. Herhalde yürek, yerinden söküp fırlatmış olacak ki , öylece tek başına bırakıp gitmiş. Yanına vardım ki yarı baygın yatıyor. Kafasını bir yere vurup yaralandı dedim önce kendi kendime. Sonra derhal ambulansı aradım. Kanlar içinde kalmış sevgiyi hastaneye kaldırdık ben ve sokaktan geçen iki, üç kişiyle. Bağırdım :

- Kimse yok mu ? Doktor Bey, Doktor Bey... Sedye nerde ? Acele hastaya müdahale lazım.

Doktor Bey gelir ve :

- Ne oldu buna ?

Kafasını sert bir kayaya çarptı sanırım Doktor Bey. Böyle kanlar içinde gördük.

- Büyük bir travma geçiriyor olabilir. Acil ameliyathaneyi hazırlayın Hemşire Hanım.

Hemşireler hemen ameliyathaneyi hazır hale getirirler. Doktor Bey bir yandan hastanın gözlerine bakmaktadır. Bilincinin tamamen gidip gitmemesini öğrenmek istemektedir.

Bu arada şunu sorar Doktor Bey :

- Hastanın ismi nedir ?

- Sevgi, Doktor Bey.

- Kan gurubunu tesbit edin. Belki kana ihtiyaç olabilir.

- Kan gurubu, her şeyi sevmekmiş Doktor Bey.

- Çabuk, inancını kaybetmeden hayata döndürmemiz lazım hastayı.

- Peki hiç bir yakını yok mu ?

- Varmış Doktor Bey, yürek imiş.

- O zaman yüreği getirin buraya.

- Ne gelmek istiyor, ne de yüzünü görmek istiyor.

- Elektro şoku hazırlayın hemen. Hayatı katın içine

- Olmadı Doktor Bey.

- Sevinç katın içine.

- Yine olmadı Doktor Bey.

- Bu defa umudu katın içine.

- Hah tamam. Be defa oldu Doktor Bey. Hasta kendine geldi, gözlerini açtı.

- Hadi bakalım, büyük geçmiş olsun. Eğer tam vaktinde hastaneye yetiştirmeseydiniz, çoktan eks olmuştu. Yüreğe söyleyin, sevgiyi içine alsın, sarmalasın. Onunla ilgilensin.

Hepimiz rahat bir nefes almıştık. Ben de kendi yüreğime tembih edeyim, sevgiyi yalnız bırakmasın. Sonra böyle kötü sonuçlar oluyor malesef.

09.05.2024