GELİN-KAYNANA HİKAYESİ
Günün birinde güzel bir genç kız sevdiği adamla evlenir ve aynı evde kocası ve kaynanası ile birlikte yaşamaya başlar. Çok mutludur, fakat bir süre sonra kaynanası ile arasında sorunlar baş gösterir. Kuşak farkı nedeniyle kişilikleri uyuşamamaktadır. Hemen her gün nedenli nedensiz tartışır, kavga ederler. Kocası da, annesi ve karısı arasında kalmaktan sıkılır, mutsuz olur.
Genç kız, "Bu böyle gitmez, bir şeyler yapmak gerek," diye düşünür, eski bir tanıdığı olan yaşlı baharatçıya gider ve derdini ona anlatır. Kaynanasından kurtulmak istediğini söyler...Yaşlı adam baharatlardan "zehirli" bir karışım hazırlar, kaynanasını zehirlediği belli olmasın diye, der ki:
– Bu karışımı 3 ay boyunca her gün kaynanan için yaptığın yemeklerin içine az bir miktar koyacaksın. Kimsenin şüphelenmemesi için ona çok iyi davranmalı, güler yüz göstermeli, onun en sevdiği, güzel yemekleri yapmalısın...
Sevinç içinde eve dönen genç kadın, yaşlı adamın dediklerini aynen uygular. Her gün kaynanasının sevdiği en güzel yemekleri yapar. Kaynanasının her yemeğine az miktarda "zehirli" karışımdan koyar. Kimse şüphelenmesin diye de, ona her zaman çok iyi davranır. Bir süre sonra kaynanasının da ona karşı tutumu yumuşamaya başlar; ona kendi kızı gibi davranır. Evde artık herkes mutludur. Genç kadın, bu sefer suçluluk duymaya başlar. Pişman bir vaziyette baharatçı dükkanının yolunu tutar ve yaşlı adama durumu anlatır; şu ana kadar kaynanasına verdiği zehrin etkisini yok edecek panzehir hazırlaması için yalvarır. Kaynanasını sevdiğini, artık ölmesini istemediğini söyler.. Baharatçı, yaşlı gözlerle karşısında konuşup duran genç kadına bakar, gülmeye başlar ve der ki:
– Merak etme kızım, sana verdiğim karışımda zehirli maddeler yoktu, besleyici gıdalar vardır. Olsa olsa kaynanan biraz kilo alır, şişmanlar... O kadar...
Sonra da genç kadına şöyle bir hayat dersi verir:
-Bak, kızım der, sana bir şey söyleyeyim: .Aslında gerçek zehir senin ile kaynanan arasındaki kötü ilişkiydi. Sen ona iyi davrandıkça, o da değişti ve aranızdaki zehir, yerini sevgiye bıraktı, böylece siz gelin-kaynana değil, gerçek bir ana- kız oldunuz...

Bir Çin atasözü şöyle der: “Sevilen insan sevgisini insanlara veren insandır.”
Kendi içimizdeki zehirlerin panzehiri, bütün anlaşmazlık konularını bir yana bırakıp birbirimize daha çok sevgiyle yaklaşmaktır.