Biliriz, Sen istemezsen bir yaprağın bile düşmeyeceğini.
Biliriz, Sen istersen azların çok; çokların az olacağını.
Biliriz, deni olan dünyanın bir imtihan olduğunu.
Biliriz ,bu dünyanın kevn ve fesat arasında yol alacağını.
Biliriz, bu mücadelenin Habiller ve Kabiller arasında olacağını .
Biliriz, bu mücadelenin toprak ile ateş medeniyeti arasında sürüp gideceğini.
Biliriz, Senin ev sahibi olduğunu ; bizim misafir ve yolcu olduğumuzu.
Yolculuğumuzu, Senin rızana uygun olarak sürdürmeyi bize nasip et Allah’ım!
Biliriz, Sen istersen sadece Ol dersin oluverir her şey.
Sen, Mescid-i Aksa’ndaki azları çok et Allah’ım!
Zalim Siyonistleri, kahhar ismi şerifinle kahru perişan eyle Allah’ım!
Biliriz, her şey inceldiği yerden , zulüm kalınlaştığı yerden kopacağını.
Yerin, göğün her şeyin maliki olan Allah’ım!
Zalimlerin yapmadığı zulüm kalmadı
Çocukların gözlerinin önünde hamile annesinin karnı delik deşik edilerek hunharca şehit edildi Allah’ım!
Zulümleri ayyuka çıktı Allah’ım bu Haçlı güruhunun.
Kopsun bunların tutundukları bütün dalları Allah’ım.!
Peygamber Efendimizin ayak basıp yüz yirmi dört bin peygamberlere imam olduğu oradan sana uruç ettiği bu mübarek topraklar pist Siyonist zalimlerin çizmeleri çiğniyor.
Her yeri gargad ağaçlarıyla da donatsalar bir Siyonist pislik kalmayıncaya kadar onların isimleri yeryüzünden sil Allah’ım
Kaçacakları saklanacakları bir delik bile bırakma Allahım!
Dünyada cehennemi onlara yaşat Allah’ım .!
Gökte yapılıp yeryüzüne indirdiğin Aksamız yerle yeksan oldu.
İzzetli şehrin sakinleri mihrini ödüyor.
En değerlilerini senin rızan için veriyor
Sesleri asumanı titretiyor
Sen razı isen daha çok daha çok al diyor hasbunallahu nivmel vekil sedaları arşı alayı titretiyor
Ey Allah’ım kaç kare geçti gözlerimizin önünden kaç kare geçti
Bizleri de affet Allahım!
Gözlerimiz basarda kaldı basardan basirete yol alamadı Allah’ım
Gözlerimiz mercek görevini gördü sadece.
Gözden nazara akılla buluşup kalbimizde basirete açılan yol olmadı Allah’ım!
Kalbimiz başka dünyalık şeylerle doluydu Alemlere rahmet olarak gönderdiğin resulünün kavilleri bugün gün gibi ortaya çıkıyordu
Kalabalıktık ama saman çöpü gibi akıntıya kapılıp yol alıyorduk
Düşmanımızın gözünde biz zelil ve aciz oluyorduk
Bizim gözümüzde onlar asla yıkılamaz asla sarsılamaz bir güç olarak çıkıyordu karşımıza.
İnanıyorsak güçlü olduğumuzu unutuyorduk.
Unutuyorduk. Bedir’i unutuyorduk Davut as sapanıyla dev gibi Calutları yıktıklarını
Unutuyorduk biz Allah’ın dinini korursak Senin de bizi yerin ve göğün askerleriyle destekleyeceğini.
vehen yani dünya sevgisi ve ölüm korkusu bütün hücrelerimize kadar kılcal damarlarımıza kadar sarmıştı bizi.
Kaç kare geçti gözlerimizin önünden.
Temaşadan müşahedeye geçemedik
Şahitlik makamına geçip şahitliğimizi fiiliyata dökemedik
Bir kötülük görünce ellerimizle düzeltemedik
Kelama döküp haykıramadık İmanın en zayıf halkasında durup buğz edemedik
Kalbimiz kuşatılmıştı Allah’ım Vehen sarmıştı bizi.
Müslümanlık bizden çekilip gidiyordu başka kalplere .
İslam yeni gönüller arıyordu .
Muhyi ve mümit isimlerin tecelli ediyordu
Muhyi isminle batıda kalbi ölmemiş kulların şerefleniyordu İslam’la .
ve Mümit isminle vehen sarmış kulların ölüyordu. Bizi Muhyi isminle kalbi ölmemişlerden eyle Allahım!!!!

YÜKSEL AKBAŞ