Yenildim Zamana

Kendimi güçlü, zorluklara göğüs gerebilen dirayetli biri olarak görürdüm...
Ne kadar da yapmacık ve gerçeklikten uzak bir ön görüymüş.. insan bu kadar mı kırılgan, bu kadar mı zayıf olur.. hem içi kan ağlar, hem gözlerinden bulgur bulgur dökülür mü? Dökülürmüş anladım.
Yenildim zamana,
Yenildim sana..
Neden iflah olmaz bir insanım ben.. neden bu kadar derin duygulara kaptırdım kendimi..
Yenildim zamana,
Yenildim sana..
Olmayacak dualara bel bağlamış,
Olmayacak rüyayı hayıra yormaya kalkmış,
Gerçeklikten uzak,
Ayakları yere basmayan bir melankolik oldum çıktım.

Ben hep yanlış zamanda yanlış yerdeydim.. hep Yenildim zamana.. ve yine yanlış bir zamanda sen çıktın karşıma, yenilgi üstüne yenilgiyi tatmaya devam ettim.. müptelası oldum yenilgilerin.. iflah olmaz bir yenilgi tutkunu... Yenildim sana.. elbette senin suçun yok.. bütün samimiyetimle duygularımı ifade ettim bak yine yenildim..

Bugün nedense yoğun bir şekilde sesini duymak, sesine sarılmak istediği ile doluydum.. Bir umut bekledim durdum. Belki bir fırsat olur da konuşuruz diye.. olmadı.. sağlık olsun, işleri var, meşguldü dedim kendimi teselli etmek için türlü yollar denedim olmadı.. yine yenildim duygularıma..
Üzdüysem, kırdıysam kusura bakma.
İflah olmam ben.
Yenildim zamana,
Yenildim sana...
Tükendim.