Hani hepimizin anıları vardır unutamadıklarımız. Hayat zaten hatırlatır bazen bize o geçmişlerimizi tekerrürüyle.
Çok uzak olmasada,çokda yakın sayılmayan bir akrabam vefat etmişdi. Yaklaşık yetmiş belki daha fazla yaşlarında mevta.
İki kiz bir erkek birde yaşlı hanımı var ardında. Cenaze belediyenin yıkama aracında evin önünde yıkanıyor. Ben geride kalanlara saglık rahmetliye rahmet diledim. o ara bir gürültü oldu evin balkononda ve balkonun altında.
Herkes balkonun altına koştu. Önce kalabalıkdan anlayamadım pek ne oldugunu. Koşdum bakdım kalabalıgı aralayıp, evin yaklaşık yirmi altı, yirmi yedi yaşlarındaki erkek çocugu balkondan kendini aşagıya atmiştı !!
Allahdan yüksek degil birincı kat pek birşey yok görünürlerde,birkaç sıyrık dışında. Lakin çok perişandı,acıyı içmiş adeta!
. işte öylesine bitkin pecmurde. Bu kadarmı severdi babasını bu çocuk diye düşündüm ve sarılıp agladım paylaştım acısını. Oysa daha evvel babasına olan bu tutkusunu hiç sezememiştim..
Bana düştü onunla ilgilenmek ve onu teselli etmek o ortamda. Bir kenara sürükledim kendisini,sıgara yakıp verdim agzına. Bildigim kadarıyla iknaya başladım.
Ölüm bizim için dedim,bu kadar kendini neden perişan edersın gibi.
Ben onsuz yaşayamam dedi.
Kendisine ama bu kaçınılmaz son,bunu elbet yaşayacaksın ve bir gün mutlaka onsuz kalacaksın,hangimiz dur diyebiliriz bu adalete falan desemde, Sanki kör kütük bir sarhoş edasıyla, o dönmesse ben ölürüm dedi.
Önce çok şaşırdım ve üzüldüm. Bir an aklını yetirdi diye düşündüm. Ve kendisiyle ciddi anlamda ilgilenme geregi duydum,ilgilendimde,ve ne ögrendim biliyomusunuz???
Meger bu adam babasının ölümünden degilde 3 gün önce ayrıldıgı sevgilisinden bahsediyormuş.. O perişanlıgı ve balkondan atlayıp intihara kalkışması hepsi sevgilisinden ayrılmanın ona verdigi acıdanmış.
Karmakarışık olmuştu duygularım.hiç birşey düşünemedim,sadece bunu benim dışımda herkesden saklaması gerekdigini,yoksa ölene kadar bunu bir ütanç vesikası olarak önüne getireceklerini,kendisine sıkı sıkı tembihledim.
Ve o gün bu gündür çözemedigim bir sırdır içimde. Sahi siz olsanız ne yapardınız??
Bir tarafda babanızın ölüsü,bir tarafda ayrılıgın acısı !!!
Hankisine aglardınız ?
arixar
08.03.2007

NOT:Bu anlatımda birtek kelime bile hayal yoktur.

BİR NOT DAHA: Bu yazıyı aslında buraya yazacakdım hazırladım ancak önceki yazım ana sayfada oldugu için yazamadım.öykülere kopyaladım.ancak bu gercek ve samimi merakıma yeterli yorum gelmedi.orada sizlere ulaşamadıgını düşünüp hoşgörünüze ve affınıza sıgınarak buraya kopyaladım.bunu gerçekden merak ediyorum..lütfen.
okuyan herkese saygılarımı sunuyorum..