Ailelerin çoğu bu dizilerden, çok etkileniyor. Farkında mıyız? Maalesef diyoruz. Demek zorunda kalıyoruz. Çünkü şükrü-kanaati unuttuk. Haddimizi aşmayı marifet, Borçlu yaşamayı Yiğitlik sayıyoruz. Kendimizi hep kandırıyoruz. Madem yiğitsin neden borçlusun, Borç yiğidin kamçısı değildir. Borç yiğidin semeridir. Semerine binen seni istediği gibi kullanır. Senin de yüzün kızarır. Kızarmasın diyorsan yüzüm, Şükrün-Kanaatin olsun Yolun. İşte yolun “ ŞÜKÜR İLE KANAAT” Biraz zordur, sabır ister. Ama Huzur-Mutluluk, Bereket-Bolluk doludur. İsteyenin yoludur.


Pek Duymayız

İşim var, gücüm var diye sevinirsin,
Evim var, arabam var diye, gerinirsin,
Sağlıklısın, mutlusun, huzurlusun,
Şükür nerede? Kanaat nerede? Pek duymayız.

Bolluğunu güldürür şükür,
Yokluğunu bollaştırır, kanaat,
Sağlığını sürdürür, şükür ile kanaat,
Kanaat nerede? Şükür nerede? Pek duymayız,

Ektiğini oldurur, kanaat,
Yokluğuna bolluk, eker şükür
Yokluklara, kıtlıklara set çeker, şükür ile kanaat,
Şükür nerede? Kanaat nerede? Pek duymayız

Ne demiş Atalar, en büyük zenginlik kanaat kar olmaktır. Kanaat kar değilseniz zaten fakirsiniz, Asla zengin olmazsınız. Kanaat huzuru, huzur sağlığı getirir. Sağlıktan âlâ zenginlik var mı? Yok.
Sağlık parayı kazanır, ama para sağlımızı bize kazandırmıyor. Parası bol insanlarımız çok, Ancak istediğini yiyemiyor, içemiyor, gezemiyor. Çünkü hasta ilaçlarla ayakta zor duruyor. Para çok neye yarıyor. Para bu sağlığı yerinde olanında sağlığını bozduruyor. Cahillikten- Cehaletten, Dudağıma silikon, Burnuma, yüzüme estetik, çok yemek yiyorum. Midemi küçülttürelim, Başımda saç az ektirelim, Diktirelim derken sağlık gitti mi? Elden, ne gelir el den. Neden? Geldi bunlar başımıza hiç düşündük mü? Düşünmek mi, ne gerek var. Önce yapalım sonra düşünürüz. Bizim milletimizin genelinde var. Öyle söylendi, anlatıldı. İyice belletildi. Biz sizin yerinize düşünürüz. Siz isteyin biz yaparız. Siz zahmet etmeyin, kendinizi üzmeyin, zaten yapamazsınız, beceremezsiniz, size pahalıya patlar.Bizlerin nedense konuşmaktan, düşünmeye, anlamaya vaktimiz yok. Vakit nakittir. O da paradır. Para ise çoğu insanın kölesi olduğu, maddi menfaattir. Para için yalanlar söylenir, Hileler yapılır, verilen sözlerden dönülür, Emanete ihanet edilir.
Hatta Dinine, Vatanına, Milletine ihanet edilir. Paraya köle olmak, insan olanın onuruna şahsiyetine dokunur. Para insanı öyle kendine bağlar hiç birşeyi gözü görmez. Köledir ne yapsa yeridir. Ancak kölesi olduğu para, şeytanın topu dur. İstediğiyle oynar, istemediğini kovar. Şeytanın topu bu, tutanı yakar, tutamayanı ağlar, niye ağladığını düşünmez, yanmadığına ağlar, Farkında değildir. Sözde Akıllı insanı yakan, cahilliği, aç gözlülüğü. Dostları uyarmaya çalışır, paranın kölesini, yanlış yapıyorsun, Yalanlar söylüyor, hileler yapıyorsun. Bindiğin dalları kesiyorsun diye. Köle bu durur mu sana ne diyor. Dostu bana da dokunuyor zararın, O da bana ne der. Böylece başlar sana ne, bana ne, sonra bize ne diye. Birde nemelazımcı olduk mu? Tamam işler yoluna giriyor sanki. Düşünce birimiz kim tutacak elimizden? Tutmadık ki düşenin elinden. Düşünmedik ki düşeni, düşünülelim. Ekmedik ki biçelim, ekmeden biçmek Yüce Yaratana mahsustur.