Yaşamımız boyunca bizi biz yapan şeylerin en başında, hatalarımız ve hatalarımızdan ders çıkarıp doğrunun ne olduğunu anlamamız ve ona göre hayatımızı şekillendirmek gerektiğini düşünüyorum. " Yaşamak" denilen kavramın ne kadar kıymetli birşey olduğunu anlamak ve ona göre ayakta kalabildikçe anlamlı hale geliyor hayatımız. Şiir yazan insanların bunun farkında olduğuna eminim ve aynı zamanda altıncı hislerinin kuvvetli olduğuna da eminim . Yazmak demek başkaldırmak demektir bir anlamda, evet baş kaldırıyorum, dünden pişman değilim doğrularım ve yanlışlarım olmuş olabilir onlar olmuş olmasa idi ben bugün bu görüşte olamazdım öğrendim ki benim başka bir seçeneğim yok bir defa yaşayacağım ve öleceğim, o yüzden kusurlarım ile kendimi seviyorum, kötü olanları denk gelmiş olsa da insanları seviyorum , sevmeliyiz de çünkü her insan kötü değil her insan okumuş ama kibirli değil ,her insan yobaz değil , her insanın bir güzelliği vardır elbet dokunabilir isek bam teline . O yüzden biz bizi anlayanların dünyasında varız kıymetliyiz, ne diyeyim ki yalan dünyada anlaşılmak dileğiyle.
Bakmak ile görmek çok ama çok farklıdır!
" 1+1= 1 " bu önerme yanlış olabilir yanlışı ispat edebilirseniz
" 1" gördüğün veya hayalini kurduğun şeyin ne olduğuna bağlı . Bu yüzden herşey göründüğü gibi değildir, yaşamadıkça iletişim kurmadıkça insan doğruyu bulamıyor ya da bulduğunu sanıyor. Empati kurabilmek işte bu kadar önemli birşey ön yargılı olmamak için!