Düşmanı dışarıda arayacak kadar aciz kalma...Şöyle bir etrafına iyice bak anan mutlaka doğurmuştur derler..
Hadi ya kardeş kardeşin düşmanımı olur...? diye düşünür ve söylerdim..
Fakat kazın ayağı hiçte öyle değilmiş...
Basbayağı ve aleni bir şekilde oluyormuş...
Sana olan ihtiyacı bitince terbiye kayıtlarını kırmış beygir bile oluyormuş o can adadıkların...
İşte bu yavşaklıkları izleyince insan bin pişman oluyor ben bu karaktersiz içinmi o kadar kahrı sıkıntıyı çektim diyor...
Keşke bunlara harcadığımı sokaklarda ite kediye harcayayım dedirtiyor...
Evet yalanın ve yavşaklığın en üst seviyesine şahit olunca bir daha yıkılıyorum...
En güvendiğim insanlar derken en büyük düşmanlar olduğunu izleyince oturup bir sigara yakıyorsun...
La ben sizin düğünlerinizi yapmak için ömrümü adadım...La ev alın kimseye muhtaç kalmayın diye elimden geleni yapmaya çalıştım...Emekli olabilin diye çırpındığım o zamana ve paraya yazıklar olsun diyorum...
Hiç mi edep haya ve şahsiyet sahibi olamadınız...
Onurlu olmayı sırtlan olmaya tercih ettiniz...
Hakkımı helal edeceğimi sanıyorsanız...
Yok o meseleyi ben Rabbime havale ettim...
Hak ettiğiniz kadarı helal...
Gerisini ruz-i mahşere mahkemeyi kübraya bıraktım...
Şu andan sonra bana hiçbir gerekçe ile gelmeyin...
Ne bayram ne düğün ne de cenazeme asla ve kat’a gelmeyin
Adam değilsiniz...
Karakteriniz kadar ederiniz var...