Her telefon da, her uygulamada bir arkadaş listesi ve gruplar vardır.
Ama "dostlar" listesi yalnızca gönül defterinde bulunur.
Çünkü dostlar, genelde bir elin parmaklarını geçmez, geçmemelidir de.
Benim dostum çok diyen birinin gerçek anlamda dostları olduğunu hiç zannetmiyorum. İnci her yerde bulunmaz, bulunursa kıymetli olmaz.

Gönül dostlarının listesi, insanın yüreğinin en gizli köşesinde, dokunmaya, incitmeye kıyamadığı bir gül gibi saklıdır.
Dost bile bilmez kimi zaman orada olduğunu.

Güvenmektir dost, aramıyorsa zamanı olmadığını bilirsin.
Gelmiyorsa, bir sebebi vardır mutlaka dersin.
Ama kırılmaz, gücenmezsin,
Çünkü sende iyi bir dost olmanın gereğini yapar, hemen kötü düşünüp, gönül defterinden silmezsin.

Zor günlerinde, bir gece vakti uykusunu bölüp, senin için Allah’a el açıp yalvardığını bilmesende, yüreğine gelen ferahlık duygusunun kaynağı odur.
Kulağının çınlamasına gerek yok, onun seni düşünüp yadettiğini bilmek için..

Bu kadar kıymetli olanı da bulabilmek, elbette çok zordur.
Hakikatli bir dost arıyorsan, önce sen vefalı, önce sen güvenilir, önce sen özverili ol ki, karşındaki aynalar da doğru söylesin...
İyi de kötü de kendine benzeyeni mıknatıs gibi çeker. O yüzden büyüklerimiz:
"Arkadaşını söyle ki, kim olduğunu söyleyeyim" demiştir.

Hz. Mevlana’nın dediği gibi;

Mecnun değilim dost; lakin çağırırsan çöllere gelirim.
Sana yalan halde gelmem, toplarım özümü yalın halde gelirim.
Kapıyı çaldığında "kim o?"dersen; ben olmam kapında,
Sen olur gelirim.
Sen gel de yeter ki,yola yük olmam,
Yol olur gelirim...

Gerçek dost telefon rehberinde yer alan değil, gönül defterinden silinmeyendir.