Gül Kurusu

-Hiç görmediğin tanımadığın birine niçin bu kadar güzel methiyeler diziyorsun dedi
Evet hiç görmedim, kimdir görüntüsü nasıldır ne yer, ne içer nerede gezer bilmem merak da etmedim ancak
Ben onu çok iyi tanıyorum dedim
-Önce rengi kaçtı kaşlarını yıktı başını sağa sola büktü sonra hayretle gözlerimin içine baktı, yutkunarak
-O nasıl oluyor dedi
Oluyor
öyle işte dedim
Şaşkındı sözlerimi aklının içinde dolaştırdı hiç bir yere otutturamadı
Kendi kendine mırıldanarak
-Deli mi ne dedi
Ürkek bir hal almıştı sanırım ya evliya ya da meczup olduğumu düşünüyordu
Ellerinden tuttum gözlerinin içerisine derin derin baktım
Tam gözlerini kaçıracaktı ki.
O bir şair kendisini şiirlerinden tanıyorum dedim
Utandı
Sanki sorduğuna pişman olmuş gibiydi
Sonra rengi yüzüne gelmeye başladı gülümsedi
Kendisi de şiir seven sevgi dolu gül kurusu güzel yürekli dobra bir insandı
Daha kendinden emin gür bir sesle
-Çaylar benden dedi...Bilal Karaman