Ümitsiz Olma

Dört yanım deniz kesildi,
Siyaha büründü her yer,
Dertler depreşiyor durmadan,
Dayanmaz buna ne yürek ne ciğer.
"Rab, geceden gündüzü çıkarır,
Asla ümitsiz olma der."

Çoban kulübesinde padişah düşü görmeye benzemez,
Önüne katıp sürükler, acımaz hayat.
Hele rutin, yorgun argın
Yumurtaya kulp takmayı
Asla affetmez,
Gönlü sevmeye yatkın olanı,
Maskarası eder, süründürür.
Kalbini tertemiz tutacaksın.
Lamı cimi yok susacaksın,
Yüzüne gözüne bulaştırmayacaksın
Lök gibi oturup laf ebesi olmayacaksın,
Yoksa lanet halkası boynuna geçer.

İtiraf edeyim ki;
Zor bela sensiz kalmak,
İki gözüm önüme aksın,
Zorun zoru iyiyi bulmak,
Kalbimde tütüyorsun.
İki rahmetten biri gelse de başa,
Sözüm kulağına küpe olsun.
Arkam önüm çıkmaz sokak
Her şeyi zamana, oluruna bırak,
Ömrüne bereket,
Ne büyük nimet can sağlığı.
Gönlü sevmeye yatkın olanı,
Maskarası eder, güldürür mü bu hayat.

Orhan ŞENTÜRK