1
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
376
Okunma
yerden göğe uzanan çam ağacı formundaydı
ucu bucağı görünmüyordu
karaydı
kapkara
..
hiç konuşmuyordu rüyamda
ne ağzı vardı ne dili
kıyamet öncesi kadar sessizdi
...
bir akşam üstüydü
ikindi uykusundan uyandığımda
flaşlar patlıyor ve anlık görüntüm yansıyordu zangırdayan pencerede
ardından fil ordusu geçiyordu bulutların üstünde
...
peşinden incir dallarını ikiye ayıran fırtına
tipi
belki de kasırga
anlık görüntüm yansıyor yine
patlayan flaşlar altında
...
gözlerim fal taşı
ağzım kuru
boğazım düğüm
gökten yere dek uzanıyor sessiz bir vahiy
...
korkuyorum
Cevap Yaz