Bir akşam üstü
Sesiyle sevdalanırsın görmeden Gördüğünde uykusuz gecelerin başlar Gündüzlerin karışır birbirine İlk tadışın belki de Heyecanını doruk noktalarına taşır Taşır da Açamadığın duygularınla kapılır gidersin Yüreğine koydun mu Öncesinde yaşamadığın duyguları Sarıverir bedenini onsuz hayat zor gelir Görmek istersin konuşmakta başarırsın İşte o zaman yüreğini koyarsın Olduğun gibi görünmenin dışında olmadan Yüreğinin yarısını alır yürek yarını verirsin Paylaşırsın sevgiyi emek verirsin Yağmur mevsiminde bitti diyene kadar Benim dünyam demek ne kadar doğru Ne kadar doğru yaşıyorum diyebilmek Oysa ağlamak Doğarken başlar Sızısında açlığında ilgi beklediğinde İletişimdir ağlamak Hatalar da özürdür sevinçlerde mutluluk Kızgınlıkta rahatlarken af etmektir ağlamak Duygu coşkusunda sevgiye özleme Hasretle hüzne aşktır ağlamak Gurbette sıladır gidenin ardından ağıt Unutulmayanlara gözyaşı olduğunda Anılara gezintidir ağlamak

MehmetDüpel 20062201