BİR GÜN
HEPİMİZ YAŞLANACAĞIZ


Annem derdi ki; bakarsan bakılırsın, atarsan atılırsın...


Huzurevine yatırılan yaşlı bir kadının yazdığı acı dolu bir mektup...

Bu mektup;
şimdiki hayatımızın, gerçeklerini anlatıyor...


✍ ✍ ✍ ✍


82 yaşındayım,
4 çocuk, 11 torun, 2 büyük torun sahibiyim.

Şimdi ise;
12 metrekarelik bir odada yalnız başımayım.

Artık bir evim,
hatta sevdiklerim bile yok.

Etrafımda sadece odamı toplayan, yemek yapan, yatağımı havalandıran, tansiyonumu kontrol eden vazifeli insanlar var.

Torunlarımın kahkahaları yok artık, büyümelerini, sarılıp öpmelerini, didişip kavga etmelerini izleyemiyorum.

Bazıları 15 günde bir, bazıları üç dört ayda bir beni görmeye geliyor bazıları ise hiç gelmiyor.

Oysa ben onları bir gün görmesem bile çok özlüyorum.

Artık nugget, sahanda yumurta, etli börek yapamıyorum.

Tek bir eğlencem var bulmaca çözmek, işte bununla biraz vakit geçiriyorum.

Ne kadar ömrüm kaldı bilmiyorum ama bu yalnızlığa alışmam lazım.

Elimden geldiğince benden daha kötü durumda olanlara yardım ediyorum.

Sık sık ölenler oluyor çok bağlanmak istemesem de yine de onlardan ayrıldığıma çok üzülüyorum.

Çünkü bir gün sıranın bana da geleceğini biliyorum.

Yalnızken ailemin resimlerine ve evden getirdiğim bazı eşyalara bakıp anıları tazeliyorum.

Bana ait olan tek şey işte bu hatıralar.

En çok da ölürken yanımda kimsenin olmayacağı, son kez evlatlarımın yüzünü göremeyecek olmak beni üzüyor.

Umarım gelecek nesiller ailelerinin kıymetini bilir ve anne babalarına onları yetiştirmek için verdikleri emeğin, harcadıkları zamanın karşılığını fazlasıyla verirler.

Anne babanızı çok sevin ve saygı anlayış gösterin çünkü anne babanın yedeği yok...!

HER YAŞLI İNSAN
BİR ANNE BABADIR
DEĞERLERİNİ BİLELİM



❤💚💜🧿💜💚❤

ANNE VE BABANIZIN
KIYMETİNİ BİLİN

BİR GÜN
YANAĞINI DEĞİL
TOPRAĞINI ÖPERSİNİZ

Hayırlı cumalar
Not: Yazı alıntıdır