Aslında herşey kabullenmekle ilgili bir durum.Sahipsizbir ömrüm mudavimleriyiz ve bunu bilmekten açiz garipleriz. Yaşamda umut etmek neysede hani zamanla kanıksanan durumlar oluyor ya.Aslında yok öyle birşey kanıksamak birazda mecburiyetten oluyor.Hani yaşamak istiyoruz insanca şöyle sıcak bir evimiz olsun.Akşamları tüm aile bir sofrada buluşabilsin .Tüm umutlar yeşeri versin gözlerimizdeki ışıltıda.Kimse kimseye kibirlenmesin.Yorgun yüreklerimiz sakince gülümsesin ruhumuzda.Tüm kadınlar özgürce savursun saçlarını yaşama karşı.İşçiler onurlarını hissetsinler emegin.Kimseler korkutmasın bizi tanrının cehennemiyle.Portakal kokulu bahçede çiçekler açsın.Vakitsiz ölümler kanıksanır olsada zamanla.Yitik acılar tütsemesin acısını bacalarında umudun.Sen yörük kızı tahtalı dagının çam ormanlarını anlat bana.Korkunç haksızlıklarını anlat köhne kavgalarımızın.Kimsesiz kalmış mayıs kuzularının sevimli çocugu olsun sevdamız.Özgürlügümüz akdenizde ıslansın.Hani tüm acıları bir sepete koyalım atalalım kaf dagının ardına eksi bir artı olsun bizim için zaman.Gel gitler arasında biliyorum sende anlayacaksın o korkunç haksızlıgını gecenin.Kovacaksın karanlıgı avuçlarından .Avuçların tutacak avuçlarını umudun.Ben çok kanıksadım bilmelisin sana yapılan bu haksızlıkları soytarı kılıklı yitik bakışlı rezillige çok öfkelendim.Ama sen anlamadın bende anlatamadım cehaletin yaldızlı yalanlarını ’çok kadınlar sevdim’ diyor şair. Çok kadınlar yıktı gönül terazimi isimsiz ve meçhul kabirlerde onurlu yaşamış bedenleri çürüdü özgürlügün.Özgürlük kanatları kırılmış serçeler gibi .Mazlum.Ah kimi sevdim ben söyler bana .O güzel insanlar nerelere göçtü gitti.Şİmdi fare gözlü yalanlar kirletiyor ışıklarını güneşin.Hani aglamakta çözüm degil. Gülmekse basitletiyor her kavgasını ömrün.Söyle hikayelerini .Bir sabah vakti güneş dogarken çal kapıyı gir içeri.Girki güneşin doguşunun bir anlamı olsun olurmu.