0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
313
Okunma
Ellerime bakıyorum; parmaklarım kıpırdıyor
Yüzüme bakıyorum; gözlerim durgun
Zihnime bakıyorum; istikameti aynı fakat çok telaşlı
Kalbime bakıyorum; çırpınıyor, kendi öz benliğinde kalabilmek için
Ruhuma bakıyorum; atmosferi dolaşıyor, aynı yerde yaşamamak için. Korkuyor bana virüs bulaşır da zehirlenirim diye
Bana bakıyorum; ben kendimden eminim fakat, emin elleri bulamadığım için; ellerim boş duruyor
Kim bilir belkide böyle dağınık hayatımızın olması; gönlümüzün bir tek güce gitmesine vesile oluyor
Belki de bizi sevdiği için sürekli yanında bulunduruyor!
