Merhaba günlük,
Bugün sana biraz arkadaşlık ve düş kırıklıkları üzerine duygularımı akıtacağım.
Biraz kendimle hesaplaşma gibi de olsa, çocuklarım dışında gereksiz emek ve değer verdiğim, emek vermeyip de aşırı önemsediğim herkes ve herşey için kendimden bir kez daha özür dilerim.Delik bir kovayla su taşımak kadar anlamsız bir emek bence.
İyi niyetli ve hakkaniyetli biri olmanın bu devirde takdir gören bir özellik olmadığı yazıkki yaşadığımız bir gerçek ve çok özel anlamı yok cidden.
Yine de bu gerçeği gözüme kanatarak sokan tüm olay ve durumlara da binlerce şükürler olsun diyorum.
Deneyimim şu ki belli bir yaşdan sonra arkadaşlık pek olamıyor cidden. Olsa olsa tanışıklık oluyor, hava su muhabbetleri oluyor. Ardından gelen ufacık bir sınav herkesin yerini belirliyor.
İyiki varsınlar, iyiki tanıdımlar, canım arkadaşımlar, seni çok seviyorumlar, miniminnacık bir özveri gereken bir durum yaşanana dek birer gösterişli palavra olarak kalıyor.
Bana gelince , zamanı gelip de bir gramlık basit bir çabayla dahi bu süslü duygularını asla eyleme dökemeyen insanlardan tanıdık bile olamaz artık yaşantımda.
Bu yıl zaten bilip de yine de görmezden gelmeyi seçtiğim bu gibi durumları , gözüme soka soka hatırlatan bir yıl oldu.İnsanığlu güzel bir şeyler yaşadığını samarak bu tuzaklara düşebiliyor yazık ki.
Gereksiz minik çıkar ve keyifler uğruna sıfır kişilik arzeden herkesle bağımı huzurla koparıyorum sevgili günlük.
Hayat zincirleme bir gün iyi, bir gün kötü olan olaylarla sürüp gidiyor. Bugün benim canımı sıkanların canı, yarın bir başkası tarafından sıkılarak yaşam devam eder ve edecek de.
Elbet kader ya da karma dediğimiz yaşamda yaptıklarının karşılığını alma gerçeği de var inanışımca bu dünyada.Yazık ki çoğu insan ancak kendi canları sıkıldığında durumu kavrayabilecek beyin yapısına sahip ya da snlsmak istememeyi seçiyorlar..
Yaptıkları ve yapmadıklarıyla tekamülüme katkıda bulunan tüm kişisel gelişmiyimcilere minnettarım.