1
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
507
Okunma
kaybetme riskini göze almadığımdan
evdeki bulguru yanıma aldım, dimyata giderken
yol uzadı tabi
yol uzayınca zaman da uzadı yolla bir olup
yoruldum sonra
bir dağa sırtımı yasladım
küçük bir dağdı yani
kim yarattıysa artık
derken akşam güneşi batış faslına geçti
gölgesi düştü karşıki dağın eteğine
dağ utangaç çıktı biraz
topladı eteğini
tam o sıra rüzgar çıkmasın mı
etek havalandı
iki derenin birleştiği vadide
kutsal kase hesabı
sis çöktü sonra
manzara kapatırcasına
zavallı dağ dedim içimden
çünkü dağ bu
duyamaz ki dışımdan desem
keşke sıra dağ olsaydın onunla
yaslanırdı her akşam
gün batımında
..
neyse dedim yol uzun bulgur ağır
içimden tabi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz