Bu şarkılar bizi yormaktan başka hiç bir getiride bulunmuyorlar.
Sıkıldım, artık saatimi bile şarj etmeye üşeniyorum.
Gerçek olan ne, yalan olan ne, doğru nereye sığındı?
Herkeste bir doğru, herkeste bin yalan. Geriye kalan ne?
Kemençe sesinde serin yaylalar, bizi çağıran yollar da mı tıkandı?
Toza bulanmış ne varsa gerçeğin kendisi, gerçeği gömdük sayfalara.
Gözyaşı döksem ne değişir bu saatten sonra,
dünya çilehanesinde, düştük aklımızı gölgeleyen fırsatlara.

Anlatmak istediği milyonlarca şey olan, sonra susmayı tercih eden biriyim.
Susmayı beceremeyip, kimsenin okumadığı yazıların sahibiyim.
Şarlatanların rağbet gördüğü, gerçekleri unutmayan, şarlatanlara söven,
doğrumu ay ışığında, zifiri karanlığa yazan, kaybetmeye gülen,
zifiri karanlıkta zift soluyan, yalan diye sövdüğüm dünyada gerçeği arayan,
gerçeği yalana satan, yalanların sahibiyim.

Enes İLHAN