Hayat adil değil ve hiçbir zaman olmayacak herkesin farklı kişilerle farklı yerlerde imtihan olduğu bu dünyada adaleti istemek asıl adaletsizlik olur her zaman engelle çıkacaktır hayatımızda ve bunların en küçüğü başkaları en büyüğü kendimiz olacağız kendimize koyduğumuz sınırlar olacak rahatlık zaaflarımız olacak acı çekemezsek kendimizi geliştiremeyiz başaramayız.

Hayat inanılmaz derecede acımasız olacak yokluğa alış çaresizliğe alış acı çekmeye alış insanların iki yüzlüğüne alış hatta dört yüzlülüğüne bile alışman gerekecek en sevdiğin insanlar seni yüzüne gülüp arkandan sırtında vurmaya çalışacaklar bu gün sana yüzüne gülenler yarın arkandan köyünü kazmaya çalışacaklar menfaatleri ugruna

Bu gün evlat ya da çocuk diye büyüttüğün beslediğini yemediğin yedirdiğin giymadin giydirdiğin yarın senin ölümeni ve mirasını almak dua edecek

Hayatı bize küçükken toz pembe öğrettiler adaletin acımasızlığı haksızlığı acı çekmeyi öğretmediler okuyunca hemen mezun olup işin olacağını ve para kazanacağını sanarsın iş aramadın hazır ekmeğe konacağını sanıyoruz gençken ama yanılıyoruz belki de büyüklerimizin hatası bu da bizim hatamız öğrenemedik başaramadık beceremedik.

Beceremedik bir birimizi sevmeyi dost olmayı arkadaş olmayı beceremedik herkes bir birini sevmek zorunda gibi hissediyor aslında bir birini sevmek zorunda değiliz sadece birbirimize saygı duymak zorundayız saygının olmadığı yerde zaten sevgi de olmuyor, menfaatlerimiz üzerine kuruyoruz arkadaşlarımızın sevgimizi dostluğumuz eşimizi ailemizi hiç kimse kendinden ödün vermiyor.

Özkan Değirmenci