KREMALI BİSKÜVİ
.
Bilmeyen var mı kremalı bisküviyi? Yoktur, evet. Şu bizim çocukluğumuzun gaymaklı püsgutü canım. Biz “gaymaklı püsgut” derdik kremalı bisküviye. Krema mırema bilmezdik. Varsa yoksa gaymaklı püsgut…
Bizim Oğulcuk’ta abimin bakkalını çalıştırdım. İyi bilirim gaymaklı püsgutü. İki bisküvinin arasında krema olur. Bu kremalı bisküvidir. Ha, bir de lokum püsgut var. Lokum püsgut de iki bisküvi arasına bir lokum konur. Al sana lokum püsgut…Nişan, düğün gibi toplantılarda lokum püsgut dağıtılırdı bir zaman. Hey gidi günler!
.
Türkülerle Gönlümüze Düşenler’de okudum. Mustafa Canan unutamadığı bir ilkokul anısını anlatmış. Mustafa Canan Diyarbakırlı’dır. İlkokulda okurken öğretmeni Başak Hanımdır. Başak Öğretmen İstanbullu’dur.
Bir gün teneffüs saatinde Mustafa’yı çağırdı Başak Öğretmen. 25 kuruş verdi eline:
-Özcan, karşı bakkaldan bana kremalı bisküvi al, dedi.
Mustafa’nın göbek adı Özcan’dır. Özcan koştu gitti bakkala. Elindeki parayı uzattı:
-Bana kremalı bisküvi ver.
Bakkal:
-Bizde yok, dedi.
Özcan o çevredeki bütün bakkalları tek tek yokladı. Hiç birinde de kremalı bisküvi yoktu. Döndü geldi. Başak Hanım onun geç kalmasından dolayı telaşlıydı. Çıkıştı:
-Nerde kaldın Özcan?
Özcan mahcup ve üzgün:
-Öğretmenim bütün bakkalları dolaştım. Kremalı bisküvi bulamadım.
Başak Öğretmen kızdı:
-Nasıl bulamadın? Karşı bakkalda var. Gel bakalım…
Elinden tuttu Özcan’ın, doğru bakkala. Bakkal bunları görünce gülümsedi. Başak Öğretmen öfkeliydi. Yüksek sesle:
-Ali Efendi, neden çocuğa kremalı bisküvi vermedin?
Bakkal Ali:
-Baci kremali çiye?()
Başak Hanım camekandaki kremalı bisküviyi gösterdi:
-İşte bu!
Bakkal Ali güldü:
-Viii baci! Keymakli pıskıvit desene. Kremaliyi biz bilmiyor…
……
()Kremalı nedir?