Dün gece yar hanesinde
Yastığım bir taş idi.
Altım çamur, üstüm yağmur
Yine gönlüm hoş idi."
(Alvarlı Mehmet Lütfi Efendi)

Başka söze gerek var mı?
Yeter ki gönül Sevgilinin kapısında, hazırol da dursun.
Yaşadığı hangi sıkıntı zor gelir.
Hangi dert yıkabilir, hangi ateş yakabilir seven kalbi.
Herşeye rağmen gönlü hoş olmak, ancak muhabbet kapısından girenlere, Sevgiliden gelen cefayı ikram bilenlere nasip olur.
Hani Kerem, Aslı’nın dizinde otuz iki dişini çektirmişti de, hiç acı duymamıştı.

Nerde şimdi yastığı taş,
Altı çamur, üstü yağmur, gönlü hoş olan âşık’lar.

Şimdi hem sevdiğini söyleyip,
hemde kuş tüyü yataklarda,
Sarayı andıran hanelerde, gönlü hoş olmayan bizler, vuslat hayalleri kuruyor, cennet’i ümit ediyoruz...heyhat...!!!


O yâr ki kulunu asla unutmaz
Yeter ki kul Rabb’ini unutmasın.
O yâr ki kulunu darda bırakmaz
Yeter ki kul başka yöne bakmasın.

Nûriye Akyol

Görsel alıntıdır.