İlginç bir yer denemez buraya çünkü alıştığı ortam değildi. Küskün, utangaç, çekingen
bakışları diğer öğrencilerin ilgisini çekiyordu. Sırtındaki heybesinde yeni doğmuş, yumuk
yumuk kuzusu; yanında uysal, peşinden ayrılmayan itaatkâr köpeği vardı. Bilmem kaç
yerinden yamalı pantolonu, beyazdan griye dönmüş yer yer siyah ipliklerle dikilmiş gömleği
ve başında kirden öbek öbek lekelenmiş şapkasıyla ağır ağır okulun merdivenlerinden
çıkıyordu. Çevresindekilerin şaşkın bakışlarına aldırmıyordu artık. Gözlerindeki alevi
gözyaşları söndürmeye çalışıyordu. Merdivenler göğsüne taştan yükler bindirmiş, göğüs
kafesi istemsizce şişip sönüyordu. Rüyasından eksik olmayan hayalleri yanaklarını kızıla
boyamıştı. Dizlerine kadar uzanan yün çorapları her bacağına tonlarca ağırlık bindirmiş
gibiydi. Sonunda hayalini kurduğu sınıfın kapısına gelmiş, olmak isteyip de olamadığı
öğrenciliğini ona şaşkınlıkla bakan gözlerin soğukluğuna, buzdan bir tabuta koyup üstüne
umut olsun diye ölmeyen yapay güllerle gömmüştü.

Şehristan