Düşünceler keskin olmalı, bir bıçak gibi. Bıçağını bile öyle gel. Yara almayı seviyorum ne de olsa. Belki ilerde tavan arasına sakladığım cesaretimi çıkartırım ortaya. İş işten geçse bile korkak olarak ölmem. Aslında önemli değil teslim olarak ya da savaşarak ölmek. Askeri anlamda söylemiyorum elbette. Hayatla edilen savaş bahsettiğim. Teslim olmak; intihar etmektir mesela. Savaşmak ise hastalığa, maddi imkansızlığa, statüye, kısacası her türlü zorluğa göğüs germektir. Savaşmak gereksiz geliyor bana. Belki çoğu insan intiharını saat alarmı gibi 5 dakika değil de 5 yıl erteliyordur. Yaşamı benim gibi sevmeyenlere de saygı duyuyorum, sevenlere de. Bir mana bulabilmişler demek. Ne mutlu sizlere.

Ne diyordum. Keskin düşünceler, uçlarda değildir sanılanın aksine. Yani ırkçı, kafatasçı, aşağılayıcı değildir. Bilgiyi yontmak keskinleştirir düşünceyi. Doğru bilgilerle en güçlü silahtır onlar. Bana gelen, beni bilgisiyle kanatsın istiyorum yani. Boş muhabbetlerle lapaya dönen beynimi canlandırsın. Bir şey hissedememe cürmünden kurtarsın, acı da olsa hissedeyim. Hep gitmişken, biraz da kalabileyim.

Soğuk havalarda kendime geliyorum. İçimdeki sevinç kalabalıklaşıyor, sokaklar tenhalaşırken. Kasım ayında havaların soğumaya başlayacağını düşünürsek, 5 buçuk ay kendimi rölantiye almam gerekecek.

Bir de Kesmeşeker’in sadece bir şarkı sözüne katılmıyorum. "Havalar soğumadan gel" der Acıların Kralı isimli parçalarında Cenk Taner. Oysa havalar soğuyunca gelmesi daha güzel. Sarılırız, ısınırız..

14/05/2020