ilk söz ağrımdı o

çünkü ağzımdan çıkan sözü
ilk kez kulağım duyuyordu..

ne güzel bir giriş değil mi
ama devamı yok

aslında uzunca bir hikayesi olmalıydı ön sözün
ama son sözü çoktan söylenmiş
raf ömrünü tamamlamış
ve hatta rafı bile tozlanmış bir hikaye

ısıtıp ısıtıp yemek gibi benimkisi
o meşhur pilavı

kendim yesem yine iyi
okuyucuya da yazık öyle değil mi

...

sana gelirsek

umarım son sözüm olursun
ağrısız
sızısız

ama roman tadında

-da tuzsuz bibersiz mi olur acaba

,,,,,,,,,,,,

bazen mutlu muyum diye soruyorum kendime
kalbim atıyor mu diye yokluyorum
zikrediyor mu dilim adını
uykuya seninle mi dalıyorum

sanırım aşktan bakiye kötü alışkanlıklar bunlar
hepsi onun eseri

ya ben
ya ben kimin esiri

...

artık soru cevap şeklinde yol alıyorum kalbine

seni seviyor muyum
evet

sensiz nasıl hissederim kendimi
kötü

işte bu durum çok kötü

çünkü berbat hissetmem gerekirdi kendimi