NASIL DA GEÇTİ ZAMAN
Şöyle bir bakıyorum da maziye..Gözlerim dolu veriyor ! Siyah önlük giyerdik, beyaz yakalı İlkokul çağlarında..Kar,yağmur demezdik koşar boyumuzdan aşardı çar çamur.. Bıyıklarımız terlemiş..!Yozgat’ın kuru ayazına rağmen volta atardık lise caddesinde, Kız meslek Lisesi’nin önünde.. Hababam sınıfı halt etmiş o yürüyüşümüze..İspanyol paça pantolon düşük kemer..Kaşkol diz kapaktan aşağıda, Arada bir paçalar bot içinde komando havası eserdi üzerimizde..Daha okula varamadan ya otobüs durağında yada tren istasyonunda kimlik sorardı devrimci gardaşlarımız..! Ya Allah onlara verirdi ya bize..Bir polis otosu yada panzer sesi ayırırdı bizi..Soluğu Cebeci de Dadaş’ın çay ocağında alırdık.. Yüksek okulun bitmiş olmasına sevinirdik,Akıllanmış görüntüsü verirdik..Çünkü artık vatana hizmet zamanı gelmişti.. Kimimiz öğretmen,Kimimiz mühendis..Bir bakmışız yanımızda kader ortağımız hayat arkadaşımız..!Baba olmuşuz..! Kader bizi ora senin bura benim sürüklemiş.. Yurdumun her köşesine hizmet aşkıyle..Vee Sılamıza dönmüşüz, kendi toprağımıza,Hasret dolu türkülerle.. Geçmişten bir şeyler buluruz diye..Ama nerede o umduklarımız..!Hepsi hayal olmuş..Yabancı olmuşuz kendi sokağımızda..!Küllüğünü özlediğimiz öz diyarımız da..!Saçlar ağarmış, biraz yorgun..Çocuklarımızı baş göz etmişiz..Bal tadında, sevgileri gök mavisi kadar derin,kucağımıza basmışız torunlarımızı.. kendi evlatlarımıza rağmen..Sonra.. Hastane yada Banka kuyruğunda..! Nasılda geçmiş zaman hiç farkına bile varmadan..İnsan kendini bile tanıyamıyor belli bir zaman dolmadan..Savruluyorsun.. hayatın seni sürüklediği yöne..Aslında hep aynı şeyleri yaşıyoruz biliyormusun..! Nasıl niçin niye diye sormadan... Ömer Ünal