Hani bahar gelirya,akasya çiçekleri dökülür uykularına,erkenden uyanır yüregin,ıslaksındır gecelerinde ufkun,hani yasak kadınları düşlemiştir yatağın.kilitleri açıktır özgürlügün hala.bir çay şekerindeki tatlılık,uzun öpüşlerinde kalmıştır kavganın.akasya çiçekleri sen olmuşsundur,yanlız uyuyan erkeklere misafir,uzaklarda bir okyanus ortası ,yelkenlisinde sen varsındır.kadınsındır.
Güncemde seni düşünmek var.Güneş ışıltılarında gördügüm sıcaklıgı sana katmak.Küçük kesik öpücükleri olmalı umudun yaşama dair. Seninle bir işçi sofrasında paylaşmak var ekmegi. Kitaplar okuyup anlamak çizgilerini yalanın! Hani olur ya bir bugday tarlasında açıverir gelincik.İşte onları toplayıp insanlara dağıtalım.
Özgürlük ekelim yüreklere.Toroslardan erciyesten bir Yörük köyünde.Anlatalım ışıklarını güneşin çocuklara.Hiç büyümeyelim ikimiz.Çocuklaşalım öpüşlerinde sevincin.Kapımız açık olsun bir demli çay katalım.Isınsın tüm yoksunlugunda yetimlik.Kim ne olursa olsun aldırmayalım.Biz çogulcu yaşıyalım sofrada.Mümkünse gece üşütmesin yüreğimizi.Biz seninle bir kalalım.
Durakta otobüs bekliyorlardı.Papuçları boyalı devlet memurları.Boyun bağları ğiri ve siyahtı.Çogunluk aç çıkardı evlerden.Yolda bir simit alınır.Çayla içilirdi.Akşam üzerleri ankaranın magirus dolmuşları.Onları misafir ederlerdi meşinden koltuklarına..Bazı sabahlar ulusta bir pastanede salepte içerlerdi,Bu keyf maaş gününe denk gelirdi nedense ! Çakma küpeler alırdı genç memureler.O bakir kulaklarına takmak için umudu.Sende öyleydin bende.Yorgun ve korkak duygulara mahkum gecede.Ölümüne yalnızdı ömür.O durakta otobüs bekliyenlerin alın terleri.Bir yerlede istiflendi katmerleşti.Hiç ısınmadı yürekleri bu ülkede.Emekçi tayfalarının ,yüzleri hiç gülmedi.Bazıları cesaretlenip hiç tanımadıgı otaglarda yuva kurdular.Anne oldular baba oldular.Emekçi kirpikleri ıslak ve yorgun.Ankaranın magirus dolmuşları.Ankara üniveristesinde akedemisyenler sevinçliydiler cübbeleri vardı saygındılar.Lakin yalnızlık onlarıda vurdu.Korkunçtu gelen korku .Heybesinde ölüm vardı.
Kimsesizligim kendimleydi.Konuşamadım avuçlarını tuttugum umutla.Bir çıplak kavgası vardı gecenin.İşsiz ve yorgun inançlara mahkum.Öyleydi bizde var olduk bir baba sofrasında,Adı batum,adı Diyarbekir ,adı alaiye .Birde yasak kadınlara sevdalandık uykumuzda,Devrimci türküler dinledik sokaklarında şehrin.Hani paylaşmak bir ekmegi bir çay sofrasında ,Kırılgan aşklardan kaçmak,Ölülerimizi yorgun vermek toprağa,Sonra bir gece lıgında yanlızlıgın,
Kavgaları kendi içindeydi,Çoluk çocuk aç kaldı otagında ölümün,.Köhne bir kuytuda kısık sesiyle umud .Birde o vardı kadınlardan bir hikaye,Haydi sokakları yıkıyalım suyla,Duvarları kirece boyayalım,öteleyelim kirli yüzleri.kirliyüzleri gece,Haydi çıplak ve yalın olsun umut.Avuçlarımda topragı bu ülkenin.Yaşatılamıyan güncelerden bir anda,Kendimizce hesabını soralım ! Ve avuç avuç dagıtalım özgürlügü
Kadınım uykusundayken ve .o çıplak gecesinde ömrün.Devrimci türküler kulaklarımda ,İşsiz ve yorgun ölümlere özlemim.Konuşamadım avuçlarımda tuttugum umutla.Bir çıplak yalana anlattım beynimdeki tüm giyinik umutları.
Yorgunuz alabildigine hüzüne dolaşmış ömrümüz .Ve ölüm kapımızı çalmak üzre. Yitenlerimizin hasreti yüreğimizde .