Zaman diyorum...
Ne kadar nankör, ne kadar umursamaz, ne kadar acımasız değil mi?
Yeri geliyor unutmak istediğin günleri,aylar yıllar geçse de kat ve kat örtsede silemiyor,aklımıza geldiğinde içimizi derinden kanatan yaşanmışlıkları önümüze sergiliyor..
Seni,,,,bir çırpıda o günlere götürüyor.
SeNn,,,,,,,,,,unutmak istesende, geçmiş peşini bırakmıyor.
~Bazen ansızın o günleri anımsatan anlık bir koku,bazen umulmadık bir anda çalan bir melodi,bazen kullanılan bir ifade bir söz,,bir cümle yada bir simâ,, hepsini geçtim aynı hava,aynı gökyüzü,,aynı kuşlar ve aynı mevsim ve yine sonbahar ertesi,,,,kış mevsimi...🥀`🕊️
Pişmanlıklar,,,,alınmış yanlış kararlar,,,,yanlış mekanlar ve yanlış insanlar,,,
~Hiç düşünmeye fırsat vermeden zaman bazen seni alıp savuruyor,başlangıç noktasından bu an’a kadar ne yaşandı,ne bitti,ne zaman güldün,ne zaman ağladın,ne zaman içine neler akıttın’ki sızısı hâlâ şuranda duruyor...
İçini yakanın ne olduğunu yine sana "zaman" anımsatıyor, hisleniyor duygulanıyor, içinden atamıyorsun..
Bir öfkedir,,,,belki bir üzüntü,,,,bazen de unutulmaz anılar...
Nereye gidersen git,,,var olan o his sana bir boşluk gibi geliyor,zamanla alışıyor olman, unutma çabana rağmen yine birşeyler tetikliyor, en başa dönüyorsun..
Bu dönence böyle devam edecek,sen gözlerini sonsuzluğa kapatana kadar devam edecek...
Bazı şeyleri ertelersin,,,,görmezden gelirsin,,,,bazı şeyleri kulak ardı etsen de bu zamanın bizimle alıp veremediği nedir sorusunu soracağın kimsenin olmayışı,sorsanda çok birşeylerin değişmeyeceğini bilmek,,,zamanı geri alamamak...
Zaman senin’le oyun oynuyor gibi değil mi?
Aslında konu basit, bizler emin olmadığımız konularda karar almamış olsak, biraz zamana bıraksak her şey yerine oturduğu vakit,kararın en güzeline karar vereceğimizi ve o karardan pişmanlık duymayacağımızı bilmiş olsak, zamana inat en güzel kararı almış olacağımızı düşünüyorum..
Ani verilen hiç bir kararın bizi mutlu etmediğini zaman bize gösterdi,bunca pişmanlık varsa ki eğer,,,
Yaşamak,nefes almak zamana köle olmak değilmidir..
Nefesin zamanla yarıştığı,adı hayat denilen zamana esir değilmidir beden..
Zaman aslında diyor ki; zamana bırakın muhatabınız benim diyor sanırım..

Sanki içimden göçmen kuşlar kalkıyor, göğe yüzlercesi binlercesi,
Kanatlarının çırpınışlarını hissediyorum..
Boğazımda bir düğüm,ellerimdeki o hissizlikle beraber yutkunmaya çalışıyorum..
Belki geri dönerler,
Belkide gittikleri yerde daha mutlu olurlar..

Ve ey Zaman,,,,
Nerden bilirdim ki..
Gözlerimden akacağını,,,
Avuçlarımdan kaybolacağını,,,
Yüreğimi yakıp kavurucağını,,,
Bilseydim,,
Bilemedim,,,,
Bilmek istemedim belkide,,,
Baka kaldık gidişine,
Senin’se
Umrunda olmadı...
Ruhun duymadı...
Gönlün sızlamadı...🥀`🕊️

03.12.2023/03:47