Şansla Akılın Hikâyesi

Bir gün akıl ile şans idaya girerler akıl dedi ki şansa ben çok mükemmelim
Şans dedi hayır ben mükemmelim akılla şans ikisi idaya girerler

Sokak ortasında duran pişmiş kellenin içine girer akıl gelen tekmeler giden tekmeler

Karşıda ki şansa onu izlemektedir bir süre sokak ortasındaki pişmiş kellenin içinde ki akıl tekmelenir

Sonra şans akıla çık ordan ve benim sıram der ve şans da o sokak ortasında ki pişmiş kelenin içine girer

Biraz zaman geçtikten sonra birileri sokaktan geçerken aman Allahım der bu bizim kutsal saydığımız boynuzlu keledir der

Ve onu sösleyip yüksek bir yere koyarlar
gelen geçen saygı sevgi gösterisinde bulunur

Ve şans akıla seslenerek gördün mü beni benmi iyiyim yoksa senmi gördün mü akıl der .
Sende pişmiş kellenin içine girdin gelen tekmeledi seni giden tekmeledi beni ise süsleyip yüksek yere asıp kıymet verdiler dedi akıla

Akıl haklısın şans kardeş haklısın dedi

Bu hikayede ne anladık şimdi insanın şansı olmadıktan sonra dünyanın en akıllı insanı olsada beş para etmez
Gelen tekmeler giden tekmeler

Bu dünyada kör ol Topal ol ama şansın olsun şans olmadıktan sonra akıl tek başına bir şey ifade etmez

Tabiki akılsızda olmaz yani

İşte şans ve aklın hikayesi yaşlı bir insan arada bir bu hikayeyi anlatırdı zaman zaman
Bende o yaşlı insana derdimki şansımız olsaydı biz Vehbi Koçun oğlu olarak dünyaya gelirdik
.
Servet BARDAK