Bu günlerde utanıyorum yaşamaktan, rahat rahat nefes almaktan, iki, üç türlü yemek olan bir sofraya oturmaktan, kana kana su içmekten.
Suyu akıtırken: eli, yüzü toz, toprak içinde korku dolu gözlerlerle bakan yavrular geliyor gözümün önüne.
Geceleri başımı yastığa koyarken, başını taşlara koyan, başı taşlar altında kalan çocukları düşünüyor, utanıyorum...
Kâbusu rüyasında değil, gündüz gözüyle, her an, her dakika görüyorlar.
Onların hayatı kâbus gibi ve ben güzel bir rüya görmekten dâhi hayâ ediyorum...

İnsanız, gülüyoruz bazen, hemen elimle ağzımı kapatıp "Estağfurullah diyorum.
Allah’ım affet, bir bedenin diğer uzuvları acı çekerken nasıl gülerim ben." 😭

Sonra karşıma bir görüntü çıkıyor.
Küçük bir çocuk elini yumruk yapmış, çıkıyor kendinden yaşça büyük, lâkin karınca kadar cesareti olmayan silahlı kişilerin karşısına davasını savunuyor...
Fillere baş kaldıran karıncalar gibiler.

Bir anne evladını cennete uğurlarken, "onu Rabb’ime emanet ettim, artık o cennette ve huzur içinde" diye haykırıyor...

Bir eş, koşuyor sevinçli bir şekilde akrabalarına sarılıyor "Eşim şehit oldu, eşim şehit oldu."

Aman yâ Rabb’i, bu nasıl bir imân, nasıl bir itikat. Kendi iç dünyama dönüyor, imânımı sorguluyorum. Böyle bir durumda ben ne yapardım acaba diye.

Görüyorum ki, koskoca İslâm âleminin sahip çıkamadığı bir davanın sancağını taşıyan devasa yürekler var.
Şehit yüzlerinde gördüğüm o eşşiz gülümsemeye takılıyor gözlerim...
Deli gibi imreniyorum.

Allah’ım!
Neyi, kimlere emânet edeceğini şüphesiz sen çok iyi bilirsin.
Mescid-i Aksâ’yı keferenin eline bırakmamak adına, bu yüce davayı kucaklamış bir avuç insan ve küçük bedenlerde cihâna yetecek kadar cesaret ve imân olan yavruları görünce hem utanıyor, hem imreniyorum içten içe...

Sonra diyorum ki: "En azından utanç duyacak kadar imânın ve merhâmetin var."
Başkaları için üzülecek bir kalbin,
Merhâmet duygusuyla akan gözyaşların.
İmân ve ihlâs ile nefs’in için değil, hiç tanımadığın, uzak bir diyarda acı çeken mazlum kardeşlerin için Mevlâ’ya yakarışların var.

Bir milletin yok edilişini film seyreder gibi izleyen ruhsuzlardan değilsin Elhâmdülillah."