Bazı görüntüler vardır, bir kez bakarsınız, bin kez yanarsınız.
Bu resimde üzülecek ne mi var.?
Ne yok ki.!
Yok işte...
Bütün güzel şeylerin gerçeğine özlem duyarak, gölgesiyle yaşamak zorunda kaldığımız bu hayat çerçevesinde gerçeklik yok.

Ama bu çerçevenin arkasında, taş duvarlar arasında küçük bir boşlukta gizlenmiş nefes almaya çalışan zayıf bir serçe var...

Balkon demirlerine yerleştirilmiş saksılarda büyüyen, kırlardan bi’haber yaşayan ve solan menekşeler var...

Engin dağların, sarp kayalıklarından aşağıya inmiş ve yuvasını küçük bir parkta yer alan, bir zamanlar ormanların en itibarlı ağacı olan, günümüzde sevgililerin baş harflerini kazıdığı bir çam ağacının dalları arasına yuva yapmaya çalışan bir Kartal var...

Ormanda kral olduğunu unutmuş, tilkiye hizmetkârlık yapmayı itibar sayan bir arslan var...

Aynanın karşısında kendi hayatını izleyip, düştüğünde kahkahalarla gülen ve gittikçe duygusuzlaşan seyirciler var...

Aynanın içinde olan mı biz
Dışında kalan mı bu hayatın,
Bilen var mı.?