0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
336
Okunma
Döküldü o çok sevdiğin yapraklarım ve tufanlar artık yol arkadaşım.
Saçılmış gece yüreğime, yüreğimden günüme...ömrüme...
Bir el uzanıyor gökyüzünden. Tutsam çıkacağım, tutmazsam batacağım bu cenderede. Korkuyorum...
Açtığım her perdenin ardında gülüşünü görmek acı veriyor herbir zerreme. Sensiz bir pencereden bakmak zorundayım,biliyorum.
Adım atıyorum yepyeni mecralara. Bir umut arıyorum, bir yeniden doğuş istiyorum.
Döküldü o sevdiğin yaprakllarım, çiçek açmalı artık. Böyle giderse görüyorum ki ölüyorum.
Yıkılmam sanırdım kolay kolay. Devrildim. Devirdin.. Kutluyorum...
Ve biliyor musun? Hayatında bir inci olduğunu bilmeden, sana hep İnCiM derdim. Şimdi o en sevdiğim inci kolyemi bile takmıyorum.
ZeyZey
