BAM TELİ


Şehrin, iki ayrı okuluna hademe olarak işe başlayan ihtiyarlar iş çıkışı, okullara yakın bir çay ocağında buluşup her gün sohbet etmektedirler.

Nedim bey, sürekli öğrencilerin ne kadar vurdumduymaz olduğundan yakınır.

Zira okulun bahçesinin attıkları çöpler yüzünden çok kirli olduğunu söylemektedir.

Rıza beyin ise böyle bir sorununun olmadığı her halinden bellidir.

--"Ben öğrencilere yere çöp atmamalarını söylüyorum.
Onlarda beni dinliyor" deyince,

Nedim bey;

--" Bizim öğrenciler terbiyesiz. Ne kadar desemde dinlemezler sözümü. Kimsede onlara söz dinletemez zannımca"
diye veryansın eder.

Aralarında çekişmeli bir bahse girerler.

Bir günlüğüne birbirlerinin görev yerlerine gidecekler, o okulda çalışacaklar.

Ertesi gün,
öğrencilerden muzdarip Nedim bey, diğer okulda görev yapsada durumun aynı olduğunu ve öğrencilerin yine yerleri çöple doldurduğundan şikayetçi olmuştur.

Fakat Rıza bey, sözkonusu okulda öğrencilerin asla yere çöp atmadığını söyleyince,

--"Bu nasıl olur?"

Ben hergün, terbiyesizler yere çöp atarsanız sizin kulaklarınızı koparırım.

Benim gibi yaşlı bir adamı uğraştırmaya utanmıyormusunuz?

Bacaklarınızı kırarım desemde, okulun bahçesi çöplük gibi olur.

Sen ne yaparsında bu çocuklar böyle uslu olurlar? " diye sorar.

Rıza bey gülümseyerek,

--"Bende sadece senin söylediklerini söylerim onlara.

Evlatlarım ne olur yerlere çöp atmayın. Çok yaşlıyım ve çöpleri toplamaya takatim yok derim.

Onlarda yerde ne kadar çöp varsa toplarlar.

Asla da yere çöp atmazlar...

İnsanlara,
birşeyi yaptırabilmek için, bam teline dokunmak gerekir.

Çünkü onları ikna edebilmek için;

Ne söylediğin kadar, Nasıl söylediğin,
Çok önemlidir...


Alıntı yazıdır