Hatırla beni der gibi hayallerim aslında unutulmuşluğun içinde
Bir ışık gören geçmişim şimdi
O sıcak gecelerin sabahında pencereleri buğu tutan kahvelerin uykusuzluğu gibiyim
Her gece otobüslerin yolcusu gibi geldiğim son duraktın aslında sen
Sivil kıyafetlerin demirli dolaplarında giydiğim garsonluğumdun
Papyonların arasına sıkışmış gençliğim sevdiğim çaresizliğimdin sen
Sigaraların yarım bırakıldığı demir parmaklılar arasına sıkışmış dostlarım arkadaşlarım
Kilitli dolapların arasında dinlendiğim yorgunluğum gibiydin sen
Canlı müziğin eşliğinde yıkadığım bardaklar kadar kırılgan
BİR ÇAY KAŞIĞINDAN DÜŞECEK KADAR MUTLU OLAN SEN
Yağlı merdivenlerin korkuluklarında tutunan avuç içlerimiz
Sinemalarımız sarılmalarımız sırlarımız bakışlarımız
Son durakta son otobüsün yolcuları gibiydik biz
Şimdi değmeyin haykırışlarıma biliyorum geçici
İsimlerini unuttuklarım aslında unutamadıklarım
Unuttukları ben gibiyim
Şimdi kapıları kapalı pencerelerinden bakamayan papyonlu çocuk
Valizi arka kapısından çıkmış hüznüm kaybetmişliğim
Otobüslerin arkasında koşturan ELVEDAMSIN sen