Hiç olmadık anlarda sevmişliğim vardır.
Sevmenin herhangi bir an’ı zamanı yok biliyorum,
Bilmem neye yarıyor ki, içinde kavuşmalarım yoksa.
Acıyı kendimde himaye etmek alışkanlığım,
Aşk zimmete alınmıyor hüküm edilmiyor.
O yüzden Aşk...
İmkansızı istemek sınanmak, benim seçimim olmalı.
Hiç olmadık anlarda sevmişliğim vardır..



Geberene kadar unutmaya yeltendiğim.
Hüsranı gerçeğim kabul ettiğim,
Aptal kalbimin olmazlara el uzatmasıyla başlayan hikayelerim.
Ahhh bunu kendime niye yaptım diye dövdüğüm dizlerim,
Yarının dünden farklı olmayacağına inanışlarım.
Bugünde yatağın kenarında saçma hayallere dalmışım deyip kızgınlıklarım.
Var bütünlükler gerçekler ve hayatlar hepsi var.
Koynunda uyumaya cüret edemeyeceğim aşk’a isyan
Kalbime sitem,olmadığım anlara küfür.
Varlığıma zarar, yokluğuma kâr,
Pusulasını kaybetmiş ruhum kılavuzunu arıyor.
Herşey fazlasıyla var
Peki ben!


Dört duvar.
Sakin bir gece,
Bitmeye yakın sigara paketi.
Yansıyan gölgem
Ve duyulmayan sesim.
Çayım ocakta kararmış bardağım sararmış,
Darma duman odamda ki tek yaşam belirtisi aynadaki o Kadın!
Zonguklayan şu beynim direniyor kalbime.
Unutmanın amansız sebeplerini sıralarken,
Kararan çayım gibi gözlerim..
Herşey var, herşey
Peki ben!
Boşladığım ve boşadığım kendimi ilkez dinliyorum.
Fakat nerde bilmiyorum
İmkansıza düşen kalbim nerde?
Biz neredeyiz?


Kaçıncı gecenin bilmem kaçı.
Düşünmekten serin uykuları yasakladığım gözlerime garezim ne?
Bu kin bu nefret hayır hayır ona değil.
Adında ki "o" alfabedeki adımın harflerine bedel,
Ruhumu eline almışken nefret ancak kendime.
Belki talihime, hiç talip olamayacağım gönlüne,
Binbir derdimin arasında ilk yeri almasına bilmiyorum
Herşey tüm ihtişamıyla mevcut
Peki ben neredeyim!
Unutturmayan kalbimde mi
Yoksa olmadığım yurdun da mı?


"Gönül kimi severse
Aşk onda güzeldir "
Neşet Ertaş