Samanlık ve baca yazıpta arama motoruna haber salınca bu ve benzeri saman balyalarından gayrı bişiy çıkmadı. Bende yazıma burdan devam dedim.

"Oğlum sap yumuşayıpta hayvanın ağzına batmaması lazım. Ondan sebep düven samanı en uygun hayvan besinidir" derdi büyüklerimiz.
Yalan da değil. Düven samanı pamuk gibi lokum gibi olurdu derdi. Yaşasaydı eski inek dana ecdadı eminim.

Hayvanı bilmem de bizim evde tarımsal dönüşümün nirengi noktası samanlık baca önü temizlemekten kurtuluşumuzla başlar.

Eylül geldi mi. Harmanda patosla nodalanmış saman yığınlarının, kurulmuş çetenlere yüklenerek samanlıklara istiflenmesi de geldi demektir.

Önce samanlık bacası açılır. Sonra habire yığılan samanlar saman atkısı ile bir bir 2 metre yükseklikteki bacadan içeri iğneyle kuyu kazarcasına atılır. Bu da işin konforlu tarafıdır ha. Baca önü dolupta içerideki saman samanlıktaki boş alanlara yeniden istiflenmesi evin en küçüğünün temel vazifesi olmayagörsün. Ciğerleriniz her ayıklama sonrası samanın en ince tozuyla tıkabasa dolsada bu görev en az 10-15 defa tekrarlanırdı her harman sezonunda samanlık tıkabasa dolasıya kadar. Ter ve saç kokusu tehditi altında ağzına burnuna kaç kat yapık dolarsan dola nafile.

Tabi çözüm odaklı buluşumuza kadar. Samanlık bacasına savrumlu patosun ağzını dayayıp samanı direk içeri vermemiz harmanı bir haftada kaldırışımız köyde bir devrim di bizim için. Akil amcalar bildik eleştirilerini en acımasızca sürdürseler de biz bildiğimizi yaptık. Saman tozu tarihe karıştı. Harman ritüeli de. Bir haftada saman samanlıkta. Ceç evde. Ne harmana azık. Ne harmanda yatma. Ne de aylarca süren harman prosedür nostaljileri.

Ta ki hasadın alayı tarlada tamamlanıncaya kadar. Saplar deste deste tarlalardan direk hayvan sofralarına(musur) gelmesi aynı gün. Yani harman ve hasat aynı günde tamamlanır oluncaya kadar. Sapın patosla samana dönüşmesine bile "o saman kırıntıları hayvanın ağzına batıyor" "konforlu beslenme yalan oldu" diye feryadı figan eden büyüklerimiz şimdi hayvan sofralarına sapın tamamını sürmeyi meziyet bellemiş. Nerden nereye...