Evimiz Sıcak Yuvamızı yazdıktan sonra 5-6 ay geçti geçmedi yine okuldan evimize yürüyoruz. Caddelerde, sokaklarda yine, evde ne bulursan bul silkele bayramı sanki! Her kesler evinde ne bulsa silkeliyor. Halı, Kilim, Battaniye, Yatak çarşafı, sofra bezleri, aklınıza ne gelirse silkeliyorlar. Gelen geçenlere hiç aldırmıyorlar. Başımızdan aşağıya tüyler, saç kılları, ekmek kırıntıları daha neler, neler. Okuldan eve dönene kadar sinirden san ki, kulaklarımdan, burnumdan ateşler çıkıyor. Kendi kendimize” Bu nasıl insanlık, hani insanların birbirlerine saygıları, sevgileri, hani medeniyet, hani şehir kültürü, nerede? Dindarlık, nerede bizim edep ”konuşarak o sinirle öyle hızlı yürümüşüz ki, yolumuzda yokuş, ter kan içinde kalmak derler ya aynen öyle olmuşuz. Hanım hayırdır, yine neye sinirlendin, deyince; Nasıl sinirlenmem bir sürü kıl tüy başımızdan aşağı silkelendi. Bu kadarı da olmaz ki, bu nasıl bir memleket anlamadık.
Tanıdıklara soruyoruz, onlar normal karşılıyorlar. Aldırmıyorlar boş ver diyorlar. Aldırma zamanla alışırsınız diyorlar. Ama biz alışamadık, sanki bize inat yapıyorlar. Bu sinir bize silkele --Silkelenin şiirimizi yazdırdı.

SİLKELE--SİLKELENİN

Temizlik İmandandır,
Temizlik Medeniyettir,
Temizlik sağlıktır,
Silkele Ablam Silkele,

Köyünde değil şehirdesin,
Apartmanda yaşarsın,
Kurallara uymazsın,
Silkele Ablam Silkele.

Komşu hakkı bilmezsin,
Kul hakkı bilmezsin,
Cahil değilim dersin,
Silkele Ablam Silkele,

Evinde kedi, köpek beslersin,
Hastalıkları umursamazsın,
Hastalara da aldırmazsın,
Silkele Ablam Silkele,

Halılarını, kilimlerini,
Yatağının çarşaflarını,
İç, dış çamaşırlarını,
Silkele Ablam silkele

Arabanı kaldırımda yıkarsın,
Çöplerini sağa-sola saçarsın,
Müziğini son ses açarsın,
Medeniyim mi sanırsın,
Silkelen Amcam silkelen,

Silkelenin kendinize gelin,
Diplomayı, makamı bırakın,
İnsanlığa, edebe sarılın,
Mezara yalnız girersin,
Silkelenin Ablam –Amcam silkelenin

Hesabını yalnız verirsin,
Cehennemde yalnız yanarsın,
Cennette birlikte eğlenirsin,
Zor durumlarda hep yalnızsın,
Silkelenin Ablam-Amcam silkelenin…

Şiirimizi yazdıktan sonra, biraz rahatladık. Zor durumlarda yükümüzü taşıyacak hamallara da ihtiyacımız olur. Bu yüzden silkelemelere sinirlenmemeye, kızmamaya karar verdik. Bizde bize ne diyoruz artık. Mademki insanlarımız başkalarının günahlarını alıp taşımak, onların yerine yanmayı çok istiyorlar. Kendileri bilir. Nasıl olsa bu dünyada her kes özgürce günahlar da kazanır, sevaplarda. Ahirete hesaplaşma mecburi. Haklı hakkını, alacak, Haksız zoru görünce haklıya nasıl yalvaracak. Kim bilir.. Akıllı olmak, tövbe etmek! Tövbeye koşanlara selam olsun…. Hayırlı bereketli günler..