Hayat devam ediyor. İyi mi kötü mü, bir kendini ilgilendiriyor; kimse sormuyor zaten. Hayat acı, ama kafamızda. O kafayı da kesip atamıyorsun.
Ağlayacağım, burama kadar geldi, ama akamıyor gözyaşlarım.
Başarısız olmayı istememiştim. İsteyerek olmadı. Sevilmedim sanırım. Sebebi buysa çok koymaz. Yok sebebi bendeyse, üzülür kırılırım. İşte bu bilmeceyi çözemiyorum. Uzağından geçemiyorum. Bir fikrim dahi yok.
Sevilmiyorum, sevilmiyorum.. Yüzüme yüzüme söylüyorlar. Ama seviniyorum, çünkü aldatmıyorlar.
Kader diye bir şey var. Eminim. Ve o kader bana vurdu. Öyle vurdu ki, acısı yıllara yayıldı, geçmiyor.
Damarlarımda bir kan, sıcak, akmakta. Kalbim atıyor deli gibi. Biliyor musun Allah’ım?
Ahirete kaldı hesabım, hesaplarım. Bu dünya beni itti. Oysa ne de hoş görünüyordu göze. Aldatıcı güzellik..
İnan kuru kuruya yazıyorum ama moralim çok bozuk. Kim yaptı bana bu kötülüğü bilmiyorum. Bazen hak ettiğimi düşünüyorum ama dayanılacak gibi değil.
Belki diyorum belki.. Ardında yatan hayırdır. Kim bilir?
Ama ben de mutlu olmak istiyorum. İnsanların arasına karışmak istiyorum. Olmuyor. Birileri buna mani oluyor. Ailemde pek sevilmezdim zaten. Galiba onlara oldu bir günahım. Ama ne günah işlemişsem belli ki ağırmış.