Adalet var mı sence? Hiç şahit oldun mu?
Ben bazen evet bazen hayır..
Hep yarım..
İçim acıyor. ’Hak etmedim’ diyorum ama nafile.. Çünkü inancıma ters.. Adalet olmalı.. Bir yerlerde.. Ben sadece farkında değilim. Ya da küçük aynamda çok büyük bir dev olmalıyım..
Canımı sıkıyor çok.

Küçüktük büyüdük. Küçük kalamıyor kimse. Herkes o zorlu hayata bir şekilde atılıyor. Kimi başarıyor, kimi tökezliyor.. Silinip gidiyorsun zamanla.. Yok olmak gibi..

İstemiyorum böyle kader. Korkmuyorum isyan etmekten. Hep ben inandım, biraz da sen inan bana.

Sence tüm o olumluluk telkinleri var mı? Yani umut hep vardır der gibi.. Solup gitmek değil mi bu, hep yarınlara bırakır gibi?

Evet işte cevap burada! Yarınlara bırakmak yerine harekete geçmeli.. Yapmıyorsan bunu, yenilgiyi tez elden kabul etmeli..

Gerçek bu!