Ah! sevgili


Yıllar oldu gözlerim gözlerine ellerim ellerine dokunmadı hiç karanlıklarda sürünüyorum Hayat beni sensizliğe mahkum etti. Bil ki senden uzaklarda yaşayan bir ölüyüm her gün iki kan çanağı gözle kalkıyorum sabahlar olmuyor gün hiç doğmuyor tenime


Düşünüyorum bazen...,
senden ne kadar uzak olabilirim ki aynı gökyüzünün altında aynı yıldızların koynundayız aynı havayı soluyoruz aynı güneşi görüyoruz
Değişmedi şükür onlar beraberiz sonuçta yani biliyorum sende çok özledin hissediyorum ruhunu her dakika her saniye her yerde hep yanımdasın sanki

Çünkü ruhlarımız hiç ayrılmadı ki söylemiştim sana seni ruhumla sevdiğimi
Hem kalbime hem ruhuma eşlik eden o güzel ruhuna kalbine binlerce şükürler olsun
Hatırlasana şiirler yazardık seninle ortak tek zaafımız vardı ikimizin de o da birbirimizi sevmekti

Senden sonra tüm kapılarım kapalı dokunmadı hiç bir yabancı el yüzüme sevemedim hiç kimseyi unuttun mu yoksa sana inatla hep ( ..cöklü şairim ) demelerimi ah nasıl da güzeldi o günler o yıllar toz gibi savrulduk sonra bilinmezliğe her gün şiir şiir şarkı şarkı geziyorum okuduğum her satırda izin var kokun var sesin var sanki ...


Ah! nasıl dayanacağım bu hasrete yıkılıyor bedenim kalbim acıyor kanıyor ruhum delik deşik bir halde sürüm sürüm sürünüyorum hep
Sanki hiç geçmedi onca yıl sanki hiç ayrılmadık seninle söylesene nasıl taze kalabildi bu aşk. İnan ki bende hiç bilemiyorum sanki yıllar hiç geçmedi zaman hiç ilerlemedi hep aynı anda hep aynı yerdeydik seninle

Sana bunları hiç yazmayacaktım ama bilmeni istedim dün gece rüyamdaydın ilk defa gördüm seni onca sene sonra güneş gibi gülümsüyordu gözlerin nutkum tutuldu tir tir titredim hiç konuşmadık nedense aynı yerde aynı odadaydık yine hiç dokunamadık hiç sarılamadık yine

Öylece bakıştık uzun uzun gülümseyen gözlerle...
Uyandığımda yoktun sadece özlemin hasretin öyle bir ateşi vardı ki yangınlardaydım alev alev
Kalbimde bir sevinç bir mutluluk nasıl özlemişim nasıl bir bilsen işte bu yüzden iki gündür mecnun muyum leyla mı
hiç bilemedim kendimi...


Ama mutluydum hep kendi kendine gülümseyen şarkılar türküler dinleyen çiçeğe böceğe öpücükler konduran divanenin tekiydim anla işte...

Seni mahşerde bekleyeceğim hep demiştim (keşke demeseydim demez olsaydım) seninleyken bilmiyordum ki ayrılığın bu kadar zor olacağını ama yanılmışım

Mahşere kadar ah ! nasıl dayanır bu yürek dayanacak güç kalmadı ki bende
Yıkık bir harabeye döndüm gün geçtikçe ölümlerden ölüm beğensem de o da olmuyor onun vaktini ancak Yaradan bilir

Ah! sevgili ah yaktın yüreğimi... ateşlerdeyim biliyorum ateşlerdesin...

Gel lütfen rüyada olsa da gel yine olur mu
İhmal etme sakın sana vurgun sana tutkun sana sevdalı bu yüreği...
Sakın unutma olur mu...

Tüm gün dinlediğim
bu şarkı sana armağan...beni bana bırakma lütfen

Bir yerlerde çiçekler açıyor
Benim bahçem küllerle dolu
Sana bensiz bahar gelmiş
Benim mevsimim kışlarla dolu
Birileri mutluluk saçıyor
Benim tenim yaşlarla dolu
Sana bu aşk ağır gelmiş
Bana düşen ayrılık yolu
Saçlarını okşuyor yokluğun
Gözyaşıma yetmiyor toprağın
Söndü gökyüzünde yıldızlarım
Ortasındayım kör karanlığım

-beni yokluğunla sınama hep olur mu...






ayşe uçar
30082023
hasretyolcusu