OSMANLI HASTALARINA
Bu gün ülke Ensar ve benzeri vakıfların yasa dışı öğrenci evleri adı altında kaçak olarak açtıkları yerlerde rezaletler boyutuna varan dedi kodular ile çalkalanıyor. Ne yazık ki bu dedi kodular da başrol oynayan cinsel sapıklar kınanacağı yerde bu yasa dışı iş çevirenler korunmaktadır.
Nerdeyse bu rezalet yuvaları kutsallaştırılmış gibi topluma lanse edilmeye çalışılmaktadır. İşte bu günün benzerleri bir kesimin hastalık halini almış kronik yapıdakiler maalesef özlem duydukları Osmanlı saraylarındaki rezaletleri görmezden gelmektedirler. Has bahçe denilen rezalet mekân da bu günkü rezaletler yaşanıyordu.
Padişah yakınlarında bulunan ve iç sarayda çalışan içoğlanları, yakışıklı ve parlak gençlerden seçilirdi.
Cevdet paşa bir sözünde şöyle diyor: İstanbul’da bizim delikanlı sevgililerimiz vardı.
Padişahlar cinsel ilişkiler için güzel oğlanları toplatıp haremine alıyorlardı ( Osmanlı tarihi, Alfonse de lamartine.Cilt 1.S.114)
Dördüncü Murat’ın annesi şehzadelerine yataklık için oğlan bulurdu.
Fatih hakkındaki dedi koduları yazmaktan hicap duymamak imkânsız. İsteyen parantez içindeki eserden okuyabilir.(Reşat Ekrem Koçu. Osmanlı padişahları. S.207-221)
Bütün bu kısa örnekler ne kadar doğru ne kadar gerçek bizler bilemeyiz ama Ateş olmayan yerden duman çıkmaz demiş atalarımız. Sonra bunları kaleme alan ve eserlerin geçenler hatırı sayılır kimseler bunu da unutmamak gerekir. İşte Osmanlı özlemi ve hastası olanların özlem duymaları bu biçim yaşam hayat sürmek için mi diye sormak gerekiyor.
Durmuş Karabağlı